Shall و should دو فعل کمکی در زبان انگلیسی هستند.”Should” عمدتاً برای توصیه‌ها، پیشنهادات و احتمالات استفاده می‌شود؛ در حالیکه “Shall” در انگلیسی بریتانیایی برای پرسش‌ها و پیشنهادات و نیز در موارد رسمی برای الزامات به کار می‌رود. در پاسخ به این سوال که آیا should گذشته shall است، باید گفت بله، در بعضی ساختارها، “should” به عنوان گذشته‌ی “shall” به کار می‌رود، ولی این مورد عمدتاً در ساختارهای مشروطی و رسمی به کار می‌رود.
آیا should گذشته shall است:
“Should” و “shall” دو فعل کمکی در زبان انگلیسی هستند. هر کدام از این فعل‌ها کاربردها، معانی و ساختارهای خاص خود را دارند:
Should:
مفهوم:
پیشنهاد یا توصیه: استفاده از “should” می‌تواند نشان‌دهنده یک پیشنهاد یا توصیه باشد.
You should go to the doctor if you’re feeling sick.
وظیفه یا التزام معنوی: “Should” می‌تواند نشان‌دهنده یک وظیفه یا التزام معنوی باشد.
I should call my parents more often.
احتمال: استفاده از “should” گاهی نشان‌دهنده یک احتمال است.
If everything goes as planned, we should arrive by 5 pm.
ساختار:
Subject + should + base form of the verb
Shall:
مفهوم:
پیشنهاد یا پرسش: در انگلیسی بریتانیایی، “shall” گاهی برای پرسش یا پیشنهاد استفاده می‌شود (به‌خصوص با “I” و “we”).
Shall we go to the park?
I shall be going to the office tomorrow.
الزام یا وظیفه فورمال: در موارد رسمی و مقررات، “shall” برای نشان دادن الزام استفاده می‌شود.
All employees shall wear uniforms.
استفاده کمتر در امروز: در انگلیسی امروزی، به‌ویژه در انگلیسی آمریکایی، “shall” کمتر استفاده می‌شود و غالباً توسط “will” جایگزین می‌شود.
ساختار:
Subject + shall + base form of the verb
نکته:
گاهی “shall” و “should” در ساختارهای مشروطی با هم ترکیب می‌شوند:
If you should need any help, just let me know.
Should you have any questions, please ask.
آیا should گذشته shall است:
بله، در بعضی ساختارها، “should” به عنوان گذشته‌ی “shall” به کار می‌رود، ولی این مورد عمدتاً در ساختارهای مشروطی و رسمی به کار می‌رود.
ساختارهای مشروطی: زمانی که “shall” در جملات مشروطی استفاده می‌شود، گذشته‌ی آن “should” خواهد بود.
If I should see him, I will tell him.
Should you be late, please call.
استفاده رسمی: در مواردی که “shall” با اول شخص (I/we) در جملات پیشنهادی یا تصمیم‌گیری‌ها استفاده می‌شود، “should” به عنوان گذشته استفاده می‌شود.
I shall go to the conference next week. → I thought I should go to the conference.
با این حال، در استفاده‌های روزمره، “should” و “shall” غالباً با معانی مستقل و متفاوت از هم به کار می‌روند. “Should” عمدتاً برای توصیه‌ها و پیشنهادات استفاده می‌شود، در حالی که “shall” (که به نسبت کمتر در انگلیسی امروزی استفاده می‌شود) غالباً برای پیشنهادات یا الزامات استفاده می‌شود.
گرامر ساخت انواع جملات با shall و should:
حال، به بررسی ساخت و گرامر جملات با shall و should می پردازیم:
Shall:
پیشنهاد:
ساختار: Shall + subject (often “we” or “I”) + verb (base form)?
مثال: Shall we go to the movies?
معنی: آیا می‌خواهیم به سینما برویم؟
الزام رسمی:
ساختار: Subject + shall + verb (base form)
مثال: All members shall attend the meeting.
معنی: همه اعضا باید در جلسه حضور داشته باشند
آینده (به ویژه در انگلیسی بریتانیایی):
ساختار: Subject (often “I” or “we”) + shall + verb (base form)
مثال: I shall visit my grandmother tomorrow.
معنی: من فردا به دیدن مادربزرگم خواهم رفت
Should:
توصیه یا پیشنهاد:
ساختار: Subject + should + verb (base form)
مثال: You should eat your vegetables.
معنی: تو باید سبزیجاتت را بخوری
احتمال:
ساختار: Subject + should + verb (base form)
مثال: He should be at home by now.
معنی: او الان باید در خانه باشد
الزام معنوی:
ساختار: Subject + should + verb (base form)
مثال: We should help those in need.
معنی: ما باید به کسانی که نیازمند هستند کمک کنیم
مشروطی:
ساختار: Should + subject + verb (base form)
مثال: Should you need help, let me know.
معنی: اگر به کمک نیاز داشتی، به من بگو
جدول