have been عبارتی ست که در زمان حال کامل استمراری استفاده می شود. این زمان دلالت بر عملی دارد که در گذشته شروع شده و تاثیر ان تا به زمان حال باقی مانده است. با استفاده از have been می توان جملاتی همچون جملات خبری ، شرطی و … را بیان کرد.
استفاده از have been:
“have been” مربوط به زمان حال کامل است و به طور خاص به حالت استمراری از آن (Present Perfect Continuous) اشاره دارد.
ساختار حال کامل استمراری:
Subject + have/has + past participle (و “been” هم یکی از اشکال ماضی بی‌قاعده فعل “be” است)
این زمان بیان‌کننده یک عملی است که در گذشته شروع شده و تأثیر یا ارتباطی با حال دارد.
زمان حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous):
ساختار: Subject + have/has + been + verb-ing
این زمان برای بیان یک فعالیت یا عملی است که در گذشته شروع شده، تا حال ادامه داشته و ممکن است همچنان ادامه داشته باشد. همچنین ممکن است برای بیان فعالیت‌هایی که به تازگی پایان یافته‌اند اما هنوز اثرات آن‌ها مشهود است، استفاده شود.
“have been” به تنهایی به معنای “بوده‌ام”، “بوده‌ای”، “بوده‌است” و غیره ترجمه می‌شود، اما وقتی با فعل با “-ing” ترکیب می‌شود، به معنای استمرار یا ادامه فعالیت در گذشته تا حال می‌شود.
مثال:
I have been to Paris three times.
(من سه بار به پاریس رفته‌ام)
They have been working for five hours.
(آن‌ها پنج ساعت است که کار می‌کنند)
در مثال اول، “have been” به تنهایی استفاده شده و بیان‌کننده تجربه یا حضور در مکانی در گذشته است. در مثال دوم، “have been working” استفاده شده و نشان‌دهنده فعالیتی است که در گذشته شروع شده و تا حال ادامه داشته است.
| نوع جمله | ساختار |
|---|---|
| جملات خبري | Subject + have/has + been + (optional: verb-ing) |
| جملات منفي | Subject + have/has + not + been + (optional: verb-ing) |
| جملات سوالي | Have/Has + Subject + been + (optional: verb-ing) + ? |
| جملات سوالي منفي | Haven’t/Hasn’t + Subject + been + (optional: verb-ing) + ? |
| با “ever” و “never” | Subject + have/has + ever/never + been + (optional: verb-ing) |
| با “since” و “for” | Subject + have/has + been + verb-ing + since/for + time reference |
| با “just” | Subject + have/has + just + been + (optional: verb-ing) |
| جملات شرطي | If + Subject + had + been + (optional: verb-ing), clause |
تفاوت have been و has been در چیست:
“have been” و “has been” هر دو به زمان حال کامل (Present Perfect) مربوط می‌شوند، اما تفاوت آن‌ها در افعال کمکی “have” و “has” و استفاده از آن‌ها با اشخاص مختلف واقع می‌شود:
have been:
با اشخاص اول و دوم مفرد و همچنین جمع (I, you, we, they) استفاده می‌شود.
I have been to London.
You have been working all day.
We have been studying for the test.
They have been playing soccer.
has been:
با اشخاص سوم مفرد (he, she, it) استفاده می‌شود.
He has been to Paris.
She has been working since morning.
It has been raining for hours.
تفاوت اصلی بین “have been” و “has been” در این است که “have” با اشخاصی مانند “I”, “you”, “we”, و “they” استفاده می‌شود، در حالی که “has” با اشخاص سوم مفرد مانند “he”, “she”, و “it” به کار می‌رود.
در چه نوع جملاتی می توان از have been استفاده کرد:
“have been” در انواع مختلفی از جملات استفاده می‌شود، به ویژه در زمان حال کامل (Present Perfect) و حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous). در اینجا مثال‌هایی از انواع جملاتی که می‌توان “have been” در آن‌ها به کار برد را مشاهده می‌کنید:
جملات خبری (Affirmative Sentences):
I have been to France twice.
They have been working since morning.
جملات منفی (Negative Sentences):
I have not been to Australia yet.
We haven’t been feeling well lately.
جملات سوالی (Interrogative Sentences):
Have you been to the new museum?
How long have they been studying English?
جملات سوالی منفی (Negative Interrogative Sentences):
Haven’t they been to the conference?
Haven’t you been watching the news?
جملات با “ever” و “never” (بیان کننده تجربه):
Have you ever been to Japan?
I have never been so surprised.
جملات با “since” و “for” (برای نشان‌دادن مدت زمانی که فعل در حال اتفاق افتادن یا ادامه داشته‌است):
They have been married for 10 years.
I have been waiting since 2 o’clock.
جملات با “just” (برای نشان‌دادن فعلی که به تازگی اتفاق افتاده):
I have just been informed about the changes.
جملات شرطی:
If you had been there, you would know the truth.
در تمام این جملات، “have been” به دلایل مختلفی استفاده شده است، چه به تنهایی برای بیان کردن یک وضعیت یا تجربه، و چه به عنوان بخشی از زمان حال کامل استمراری برای نشان‌دادن یک فعالیت یا عملی که از گذشته شروع شده و به حال ادامه دارد.