در برخی شرایط، بعد از یک فعل، فعل جدید همراه با مصدر to می اید. این افعال تحت عنوان infinitives شناخته می شوند. Infinitives برای افعالی استفاده می شود که نیاز به تکمیل شدن دارند. در ادامه به توضیح افعالی که بعد از آنها to می آید، پرداخته شده است.
افعالی که بعد از آنها to می آید:
افعالی که بعد از آنها “to” میآید، به نوعی افعالی هستند که نیاز به یک “مکمل” یا “هدف” دارند. این “to” در واقع یک پیشقید است که بعد از فعل و قبل از مکمل یا هدف میآید. در زیر به برخی از این افعال و توضیحات مرتبط با آنها پرداختهام:
Agree (to): موافقت کردن
مثال: He agreed to help me.
توضیح: وقتی کسی با چیزی موافقت میکند یا قبول میکند که چیزی را انجام دهد.
Decide (to): تصمیم گرفتن
مثال: I decided to visit my grandparents.
توضیح: وقتی کسی تصمیم به انجام کاری میگیرد.
Want (to): خواستن
مثال: She wants to travel the world.
توضیح: وقتی کسی تمایل دارد چیزی را انجام دهد.
Offer (to): پیشنهاد دادن
مثال: He offered to drive me to the airport.
توضیح: وقتی کسی پیشنهاد میدهد که چیزی را برای کسی دیگر انجام دهد.
Refuse (to): رد کردن
مثال: She refused to lend him any money.
توضیح: وقتی کسی نمیخواهد چیزی را انجام دهد یا چیزی را بپذیرد.
Hope (to): امیدوار بودن
مثال: I hope to see you again soon.
توضیح: وقتی کسی امید دارد چیزی اتفاق بیافتد.
Fail (to): نتوانستن، شکست خوردن
مثال: He failed to complete the task on time.
توضیح: وقتی کسی در انجام چیزی شکست میخورد.
گرامر ساخت جملاتی که بعد از افعال آن ها حرف to می آید:
وقتی “to” بعد از فعل آمده و قبل از فعل دیگری قرار میگیرد، این ساختار به نام “to-infinitive” شناخته میشود. ساختار این نوع جملات به این شکل است:
Subject+Verb+to+Base Form of the Second Verb
بیایید نگاهی به چگونگی استفاده از این ساختار بیندازیم:
Want
She wants to go to the cinema.
They want to study harder.
Decide
We decided to stay home.
He decided to take a day off.
Agree
I agreed to help them move.
They agreed to cooperate with us.
و بسیاری از افعال دیگر.
لازم به ذکر است که بعد از “to” فعل به شکل ساده (base form) میآید و هیچگونه پایانهای زمانی یا انطباقی ندارد، به عنوان مثال “to go”، “to eat”، “to see” و غیره.
بعضی از افعال نیاز به “to-infinitive” دارند تا معنا کامل شود، مثل: “want”, “decide”, “hope”, “learn”, “offer”, و غیره.
برخی از افعال میتوانند هم با “to-infinitive” و هم با “-ing form” بیایند، اما معنای آنها تغییر میکند. به عنوان مثال، “remember to do” با “remember doing” تفاوت معنایی دارد.
بعضی از افعال فقط با “-ing form” و نه با “to-infinitive” میآیند، و برعکس.
Subject | Verb | to | Base Form of the Second Verb | Example |
---|---|---|---|---|
She | wants | to | go | She wants to go to the cinema. |
We | decided | to | stay | We decided to stay home. |
I | agreed | to | help | I agreed to help them move. |
نکات کاربردی و استثناهای افعالی که بعد از آنها to می آید:
استفاده از ساختار “to-infinitive” در انگلیسی نکات و استثناهای مخصوص به خود را دارد. در زیر به برخی از مهمترین نکات و استثناها پرداخته شده است:
تغییر معنی با استفاده از “to-infinitive” یا “-ing form”:
برخی افعال با تغییر ساختار مکمل خود (یعنی استفاده از “to-infinitive” یا “-ing form”) معنی متفاوتی پیدا میکنند:
Remember
I remembered to lock the door.
(قبل از رفتن یادم بود که در را قفل کنم)
I remember locking the door.
(یادمه که در رو قفل کردم)
Stop
He stopped to smoke.
(او متوقف شد تا سیگار بکشد)
He stopped smoking.
(او دیگر سیگار نمیکشد)
افعالی که فقط با “to-infinitive” میآیند:
افعالی مانند “agree”, “decide”, “hope”, “promise”, “refuse”, و “plan” معمولاً با “to-infinitive” میآیند.
افعالی که فقط با “-ing form” میآیند:
افعالی مانند “enjoy”, “suggest”, “mind”, “avoid”, و “finish” معمولاً با “-ing form” میآیند و نه با “to-infinitive”.
فعل “let” و “make”:
بعد از این افعال، فعل بدون “to” میآید:
She made me do it.
(و نه “made me to do it”)
He let me go.
(و نه “let me to go”)
بعد از modal verbs:
بعد از افعال modal مانند “can”, “could”, “should”, “will”, “would”, “may”, “might”, و “must”، فعل بدون “to” میآید:
She can swim.
They should leave.
افعال حسی:
بعد از برخی افعال حسی مانند “hear”, “see”, “feel”, و “watch” میتوانید فعل ساده یا “-ing form” را بدون استفاده از “to” بیاورید، ولی معنی متفاوتی دارد:
I saw him cross the street.
(دیدم که او خیابان را عبور میکند)
I saw him crossing the street.
(دیدم که او در حال عبور از خیابان است)
“Go” برای فعالیتهای ورزشی:
وقتی از “go” برای اشاره به فعالیتهای ورزشی استفاده میشود، از “-ing form” بدون “to” استفاده میکنیم:
I go swimming every weekend.
She goes hiking in the mountains.