جملات شرطی جملاتی هستند که برای یک مفهوم، شرط گذاشته و نتیجه ان را نیز در همان سوال مشخص می کنند. در این نوع جملات برای بیان شرط از کلماتی خاص و برای بیان نتیجه ان ها از کلماتی دیگر استفاده می کنند. در زیر به بررسی انواع جملات شرطی انگلیسی پرداخته شده است.
انواع جملات شرطی انگلیسی:
جملات شرطی در زبان انگلیسی یا Conditional Sentences، جملاتی هستند که یک شرط و یک نتیجه معین برای آن شرط را نشان می‌دهند. این جملات با استفاده از کلمه‌ی “if” (و گاهی “unless”) ساخته می‌شوند. بسته به احتمال بروز شرط و نتیجه‌ی مورد انتظار، چهار نوع اصلی جمله شرطی در زبان انگلیسی وجود دارد.
بررسی جملات شرطی نوع صفر:
جملات شرطی نوع صفر برای بیان حقایق عمومی، قوانین طبیعت یا چیزهایی که همیشه یا معمولاً صحیح است، استفاده می‌شود. در این نوع از جملات شرطی، شرط و نتیجه هر دو در زمان حال ساده بیان می‌شوند.
ساختار گرامری:
if + [Present Simple], [Present Simple]
مثال:
If you heat ice, it melts.
معنی:
اگر یخ را گرم کنی، آن آب می‌شود.
در این مثال، حقیقت یا قانون طبیعت (یعنی آب شدن یخ با گرم کردن) به صورت یک جمله شرطی نوع صفر بیان شده است. همچنین در این نوع جملات، به جای “if” می‌توان از “when” نیز استفاده کرد، بدون تغییر چندانی در معنا:
When you heat ice, it melts.
بررسی جملات شرطی نوع یک:
جملات شرطی نوع یک برای بیان واقعیت‌ها یا احتمالاتی در آینده استفاده می‌شود. با استفاده از این نوع جملات می‌توانیم بیان کنیم که چه چیزی در آینده رخ خواهد داد اگر شرط معینی برقرار باشد.
ساختار گرامری:
if + [Present Simple], [will + base form of verb]
مثال:
If it rains tomorrow, I will stay at home.
معنی:
اگر فردا ببارد، من در خانه می‌مانم.
در این مثال، جمله شرطی نوع یک بیان می‌کند که اگر شرطی (باران فردا) برقرار باشد، نتیجهٔ معینی (ماندن در خانه) رخ خواهد داد.
همچنین، می‌توان از “going to” به جای “will” استفاده کرد برای نشان‌دهندهٔ نیت یا برنامه در آینده:
If it rains tomorrow, I’m going to stay at home.
بررسی جملات شرطی نوع دو:
جملات شرطی نوع دو (Type 2 Conditional Sentences) در زبان انگلیسی بیان‌کننده یک شرایط غیرواقعی یا بسیار نامحتمل در حال حاضر یا آینده نزدیک هستند. این جملات معمولاً برای بیان تصورات، آرزوها، امکانات نامحتمل و حتی نصیحت‌ها استفاده می‌شوند.
ساختار:
If + Simple Past, … would + infinitive …
مثال:
If I had a million dollars, I would buy a house.
اگر یک میلیون دلار داشتم، یک خانه می‌خریدم.
کاربرد:
بیان تصورات و فرضیات نسبت به شرایط غیر واقعی یا نامحتمل:
If I were you, I wouldn’t do that.
(اگر من جای تو بودم، آن کار را انجام نمی‌دهم)
ارائه نصیحت یا پیشنهاد در موقعیت‌هایی که احتمال وقوع ندارند:
If you had a gym membership, you would get fit faster.
(اگر عضو باشگاه بدنسازی بودی، سریع‌تر تناسب اندام می‌یافتی)
همچنین، می‌توان از “could” یا “might” به جای “would” استفاده کرد تا احتمال یا امکانات دیگری را نشان دهیم:
If you practiced more, you could become a great musician.
(اگر بیشتر تمرین می‌کردی، می‌توانستی یک موسیقی‌دان بزرگ شوی)
این نوع جملات شرطی بر خلاف واقعیت‌های فعلی هستند. به عنوان مثال، وقتی می‌گوییم “If I had a million dollars,” این بیان می‌کند که در حقیقت ما چنین مبلغی نداریم.
بررسی جملات شرطی نوع سه:
جملات شرطی نوع سه (Type 3 Conditional Sentences) در زبان انگلیسی برای بیان یک شرط غیر واقعی در گذشته استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، این جملات نشان‌دهنده یک وضعیت است که در گذشته می‌توانسته رخ دهد، اما اینطور نشده است.
ساختار:
If + Past Perfect, … would have + past participle …
مثال:
If I had known about the party, I would have come.
اگر در مورد مهمانی مطلع بودم، آمده بودم
کاربرد:
بیان یک وضعیت غیر واقعی در گذشته:
If they had invited her, she would have attended the event.
(اگر آنها او را دعوت کرده بودند، او به رویداد شرکت کرده بود)
بیان یک پشیمانی یا یک فرصت از دست رفته در گذشته:
If I had known you were in town, I would have called you.
(اگر می‌دانستم تو در شهر هستی، تو را زده بودم)
همچنین، می‌توان از “could have” یا “might have” به جای “would have” استفاده کرد تا امکانات یا احتمالات دیگری در گذشته را نشان دهیم:
If he had practiced, he might have won the competition.
(اگر او تمرین کرده بود، ممکن بود مسابقه را برنده شود.)
جملات شرطی نوع سه اغلب برای نشان دادن یک وضعیت که قابل تغییر نیست یا برای بیان پشیمانی‌های گذشته استفاده می‌شوند.
بررسی جملات شرطی نوع چهار:
جملات شرطی نوع چهار یا “Mixed Conditionals” در زبان انگلیسی برای بیان ترکیبی از شرایط گذشته با نتایج حال یا برعکس استفاده می‌شوند. این جملات برای نشان‌دهنده تأثیرات و نتایج غیرواقعی در دو زمان مختلف هستند.
ساختار:
If + Past Perfect, … would/could/might + infinitive … (شرط در گذشته و نتیجه در حال)
If + Simple Past, … would/could/might have + past participle … (شرط در حال یا آینده و نتیجه در گذشته)
مثال:
If I had won the lottery, I would be living in a mansion now.
اگر من در قرعه‌کشی برنده شده بودم، الان در یک عمارت زندگی می‌کردم
کاربرد:
بیان یک شرط غیر واقعی در گذشته و نتایج احتمالی آن در حال:
If he had studied harder in school, he would be in a better job now.
(اگر او در مدرسه سخت‌تر مطالعه می‌کرد، الان در شغل بهتری بود)
بیان یک شرط غیر واقعی در حال یا آینده و نتایج احتمالی آن در گذشته:
If you weren’t afraid of heights, you would have enjoyed the hot air balloon ride.
(اگر از ارتفاع می‌ترسیدی، از سوار شدن به بادکنک لذت می‌بردید)
جملات شرطی نوع چهار به دلیل ترکیب متغیر زمان‌های مختلف گاهی پیچیده می‌شوند، اما از آنها برای بیان تأثیرات و نتایج غیر واقعی در دو زمان متفاوت استفاده می‌شود.
| نوع جمله شرطي | موقعيت | ساختار گرامري | مثال | معني |
|---|---|---|---|---|
| جملات شرطي نوع صفر | حقايق علمي يا شرايطي که هميشه درست هستند. | if + [Present Simple], [Present Simple] | If you heat water to 100°C, it boils. | اگر آب را به 100 درجه سانتي‌گراد گرم کني، آب جوش مي‌آيد. |
| جملات شرطي نوع اول | شرايط واقعي و احتمالي در آينده. | if + [Present Simple], [will + base form of verb] | If it rains, I will stay at home. | اگر ببارد، من در خانه مي‌مانم. |
| جملات شرطي نوع دوم | شرايط غير واقعي يا کم احتمال در حال حاضر يا آينده. | if + [Past Simple], [would/could/might + base form of verb] | If I had a lot of money, I would travel around the world. | اگر من پول زيادي داشتم، دور دنيا سفر مي‌کردم. |
| جملات شرطي نوع سوم | شرايط غير واقعي در گذشته. | if + [Past Perfect], [would have + past participle] | If I had known the truth, I would have acted differently. | اگر من حقيقت را مي‌دانستم، متفاوت عمل مي‌کردم. |