تبدیل صفت به اسم در انگلیسی

برخی از صفات را در انگلیسی با تغییراتی در ساختار انان می توان تبدیل به اسم کرد. تبدیل صفت به اسم در انگلیسی به کمک افزودن پسوند ها و پیشوند هایی به اسم، صورت می گیرد.

تبدیل صفت به اسم در انگلیسی:

تبدیل صفت به اسم در زبان انگلیسی با چند هدف اصلی انجام می‌شود:

• برای تاکید بر ویژگی یا خصوصیت: زمانی که می‌خواهیم یک ویژگی یا خصوصیت را به عنوان یک مفهوم یا یک وضعیت محوری در جمله مطرح کنیم، از اسم استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، تفاوت بین “She is happy” (او خوشحال است) و “Her happiness is evident” (خوشحالی او آشکار است) در این است که در جمله دوم، مفهوم خوشحالی به عنوان یک وضعیت یا حالت محوری در نظر گرفته شده است.

 

• برای ایجاد مفاهیم عمومی: با تبدیل صفت به اسم، می‌توانیم یک مفهوم عمومی ایجاد کنیم. به عنوان مثال، “the poor” به معنی “افراد فقیر” است و یک مفهوم کلی را در بر می‌گیرد، در حالی که “poor” به عنوان یک صفت فقط ویژگی یک فرد یا چیز را نشان می‌دهد.

 

• برای تجنب تکرار: گاهی اوقات، با تبدیل صفت به اسم می‌توانیم از تکرار جلوگیری کنیم. به عنوان مثال، به جای اینکه بگوییم “People who are intelligent,” می‌توانیم بگوییم “The intelligent.”

 

• برای استفاده در ساختارهای گرامری خاص: بعضی ساختارهای گرامری نیازمند استفاده از اسم‌ها هستند، و تبدیل صفت به اسم می‌تواند در این ساختارها کمک کند. به عنوان مثال، در جمله‌ی “The beauty of nature is breathtaking,” کلمه “beauty” که از صفت “beautiful” مشتق شده، به عنوان یک اسم در ساختار جمله استفاده شده است.

در کل، تبدیل صفت به اسم به زبان‌آموز این امکان را می‌دهد که با استفاده از محدودیت‌ها و امکانات گرامری زبان، افکار و احساسات خود را با دقت و وضوح بیشتری بیان کند.

 

روش تبدیل صفت به اسم:

تبدیل صفات به اسم‌ها در زبان انگلیسی می‌تواند با استفاده از چندین روش انجام شود. این روش‌ها به شرح زیر است:

استفاده مستقیم از صفت به عنوان اسم: برخی صفات بدون تغییری به عنوان اسم استفاده می‌شوند، مثل “the rich” (ثروتمندان), “the poor” (فقراء), “the young” (جوانان).

استفاده از پسوند “-ness”: این پسوند به معنی “وضعیت” یا “خاصیت” است.

Happy -> Happiness (خوشحالی)
Sad -> Sadness (غم‌انگیز)
Kind -> Kindness (مهربانی)

استفاده از پسوند “-ity”: برای ایجاد اسم‌هایی با مفهوم “ویژگی” یا “وضعیت”.

Possible -> Possibility (امکان)
Real -> Reality (واقعیت)
Sensitive -> Sensitivity (حساسیت)

استفاده از پسوند “-hood”: به معنی “وضعیت” یا “دوره زندگی”.

Child -> Childhood (دوران کودکی)
Brother -> Brotherhood (برادری)
Mother -> Motherhood (مادری)

استفاده از پسوند “-ship”: مربوط به رابطه یا وضعیت است.

Friend -> Friendship (دوستی)
Leader -> Leadership (رهبری)
Partner -> Partnership (شراکت)

استفاده از پسوند “-dom”: به معنی “وضعیت” یا “مکان”.

Free -> Freedom (آزادی)
King -> Kingdom (پادشاهی)
Wise -> Wisdom (خرد)

استفاده از پسوند “-th”:

Long -> Length (طول)
Wide -> Width (عرض)
Deep -> Depth (عمق)

استفاده از پسوند “-ce”:

Resist -> Resistance (مقاومت)
Persist -> Persistence (پافشاری)
Distant -> Distance (فاصله)

جدول

هرکدام از پسوند و پیشوند های اسم ساز در چه شرایطی استفاده می شوند:

بله، در زیر به بررسی شرایط لازم برای استفاده از هر پسوند یا پیشوند برای تبدیل صفت به اسم می‌پردازیم:

پسوند‌ها:
-ness: به کار می‌رود تا از یک صفت، اسمی ساخته شود که ویژگی یا حالتی را نشان دهد. مثلاً:

Happiness (خوشحالی) از happy (خوشحال)
Kindness (مهربانی) از kind (مهربان)

-ity: برای ساختن اسم‌هایی که مفهوم ویژگی یا وضعیت را نشان می‌دهند. مثلاً:

Reality (واقعیت) از real (واقعی)
Sensitivity (حساسیت) از sensitive (حساس)

-hood: برای اشاره به وضعیت یا دوره‌ی خاصی از زندگی. مثلاً:

Childhood (دوران کودکی) از child (کودک)
Brotherhood (برادری) از brother (برادر)

-ship: بیانگر رابطه یا وضعیت است. مثلاً:

Friendship (دوستی) از friend (دوست)
Leadership (رهبری) از leader (رهبر)

-dom: بیانگر وضعیت یا مکان است. مثلاً:

Freedom (آزادی) از free (آزاد)
Wisdom (خرد) از wise (خردمند)

-th: برای بیان مفاهیم مرتبط با اندازه یا میزان. مثلاً:

Length (طول) از long (دراز)
Depth (عمق) از deep (عمیق)

-ce / -ence / -ance: برای ساختن اسم‌هایی که ویژگی یا حالتی را نشان می‌دهند. مثلاً:

Resistance (مقاومت) از resist (مقاومت کردن)
Persistence (پافشاری) از persist (پافشار بودن)

پیشوند‌ها:

Un-: می‌تواند با برخی صفات به کار رود تا اسم‌هایی با معنی عدم ویژگی ایجاد کند. مثلاً:

Unhappiness (ناراحتی) از happy (خوشحال)

Dis-: معمولاً به کلماتی اضافه می‌شود تا به آن‌ها معنی منفی دهد:

Discomfort (ناراحتی، عدم راحتی) از comfortable (راحت)

در انتخاب پسوند یا پیشوند مناسب برای تبدیل صفت به اسم، باید به معنی و ساختار گرامری کلمه اصلی توجه کرد، و گاهی این انتخاب ممکن است بر اساس قوانین خاص گرامری یا استفاده رایج در زبان باشد.