تشخیص مفعول در جمله انگلیسی

مفعول در جملات، ضمیری ست که فعل بر روی ان واقع شده است. مفعول در جملات دارای ویژگی هایی ست که با کمک ان ها می توان به راحتی در راستای تشخیص مفعول در جمله انگلیسی اقدام نمود؛ از جمله محل قرار گیری آن، نقش ان و … .

تشخیص مفعول در جمله انگلیسی:

مفعول (Object) در جملات انگلیسی نقش مهمی دارد و به ما می‌گوید که کار فعل بر چه چیز یا کسی اثر می‌پذیرد. ویژگی‌های اصلی مفعول در جملات انگلیسی به شرح زیر است:

موقعیت: مفعول معمولاً بلافاصله پس از فعل قرار می‌گیرد:

She reads a book.
(مفعول: a book)

انواع مفعول:

Direct Object (مفعول مستقیم): چیز یا شخصی که مستقیماً تحت تأثیر فعل قرار می‌گیرد.
She loves her cat. (مفعول مستقیم: her cat)

Indirect Object (مفعول غیرمستقیم): شخص یا چیزی که به طور غیرمستقیم تحت تأثیر فعل قرار می‌گیرد.
She gave him a gift. (مفعول غیرمستقیم: him, مفعول مستقیم: a gift)

پروندهای مفعول: در برخی موارد، به جای اسم یک پرونده مفعول استفاده می‌شود:

I saw her at the park.
They called us yesterday.

جملات بدون مفعول: برخی افعال، معمولاً نیازی به مفعول ندارند. این افعال به افعال غیرانتقالی یا intransitive verbs معروف هستند.

He arrived early.
She sleeps.

جملات با دو مفعول: برخی افعال می‌توانند دو مفعول داشته باشند (یک مستقیم و یک غیرمستقیم).

She sent me an email.
(مفعول غیرمستقیم: me, مفعول مستقیم: an email)

جملات با مفعول پسرو: در برخی موارد، مفعول می‌تواند به عنوان یک جمله پسرو و با استفاده از کلمات اتصالی مانند “that”, “if”, و “whether” آورده شود:

I don’t know if she will come.
They said that they would be late.

تشخیص مفعول در جمله انگلیسی چگونه است:

تشخیص مفعول در جملات انگلیسی می‌تواند برخی اوقات پیچیده باشد، اما با در نظر گرفتن چند نکته، می‌توانید این موضوع را بهتر متوجه شوید:

موقعیت مفعول: مفعول معمولاً بلافاصله پس از فعل واقع می‌شود.

He eats an apple every day.

سوال با “What” یا “Whom”: شما می‌توانید با پرسش با استفاده از “What” یا “Whom” مفعول را شناسایی کنید.

She reads a book.
Q: What does she read? A: A book (مفعول: a book)

پروندهای مفعول: در برخی موارد، مفعول به جای یک اسم به صورت یک پرونده می‌آید.

I saw her at the park.
They called us yesterday.

افعال غیرانتقالی: تمام جملات نیازی به مفعول ندارند. اگر فعل انتقالی نباشد (یعنی به مفعول نیازی نداشته باشد)، جمله می‌تواند بدون مفعول باشد.

She sleeps.
(فعل “sleep” انتقالی نیست و نیازی به مفعول ندارد)

جملات با دو مفعول: برخی از فعل‌ها می‌توانند دو مفعول داشته باشند. یکی مستقیم و دیگری غیرمستقیم.

She sent me an email.
(مفعول غیرمستقیم: me, مفعول مستقیم: an email)

جملات با مفعول پسرو: مفعول می‌تواند به صورت یک جمله پسرو با استفاده از کلمات اتصالی مانند “that”, “if”, و “whether” واقع شود.

I don’t know if she will come.

راهنما	توضيح	مثال
موقعيت مفعول	مفعول معمولاً بلافاصله پس از فعل قرار مي‌گيرد.	He eats an apple.
سوال با “What” يا “Whom”	با استفاده از “What” يا “Whom” مي‌توان مفعول را شناسايي کرد.	She reads a book.
پروندهاي مفعول	در برخي موارد، مفعول به صورت پرونده مي‌آيد.	I saw her at the park.
افعال غيرانتقالي	تمام جملات نيازي به مفعول ندارند.	She sleeps.
جملات با دو مفعول	برخي از فعل‌ها دو مفعول دارند.	She sent me an email.
جملات با مفعول پسرو	مفعول به صورت جمله پسرو مي‌آيد.	I don’t know if she will come.

استثناهای قرار گیری مفعول در جملات:

در گرامر انگلیسی، همچنین استثناهایی وجود دارد که موقعیت مفعول در جمله را تغییر می‌دهد یا آن را نامعمول می‌کند. در زیر برخی از این استثناها را بررسی می‌کنیم:

جملات سوالی: در جملات سوالی با فعل‌های کمکی مانند “do”, “did”, “does”, مفعول قبل از فعل اصلی قرار می‌گیرد.

Do you like chocolate?
Did she see the movie?

جملات منفی: در جملات منفی با “not”, مفعول بلافاصله پس از “not” قرار می‌گیرد.

I don’t have a pen.
She doesn’t like spicy food.

استفاده از “too” و “either”: وقتی از “too” (برای موافقت با جمله مثبت) و “either” (برای موافقت با جمله منفی) استفاده می‌شود، مفعول قبل از آن‌ها می‌آید.

I like coffee too.
I don’t want ice cream either.

جملات دستوری: در جملات دستوری که با فعل شروع می‌شوند، مفعول بلافاصله پس از فعل می‌آید.

Give me the book.
Tell her the truth.

استفاده از “it” به عنوان موضوع جمله: گاهی اوقات برای تأکید یا اجتناب از تکرار، “it” به عنوان موضوع معرفی شده و مفعول به انتهای جمله منتقل می‌شود.

It was a movie that she watched last night.
I find it hard to believe your story.

بعد از فعل‌هایی مانند “think”, “believe”, “consider”, “find”: مفعول می‌تواند بعد از موضوع و قبل از صفت یا اطلاعات بیشتری قرار گیرد.

I consider him a close friend.
She finds the task challenging.