افعال to be و do دو فعل هستند که هر دو دسته افعال کمکی در قواعد انگلیسی قرار گرفته اند. اما تفاوت اصلی انان در ساختار و معنی هرکدام است. در زیر به بررسی کامل تفاوت افعال to be و do پرداخته شده است.
تفاوت افعال to be و do:
“To be” و “do” دو فعل کمکی اصلی در زبان انگلیسی هستند و هر کدام وظایف مختلفی دارند:
1. فعل “To Be”:
معنا:
“To be” به معنای “بودن” است و در انگلیسی به عنوان فعل اصلی یا فعل کمکی استفاده می‌شود.
ساختار:
فعل “to be” در زمان‌ها و اشخاص مختلف به صورت‌های مختلفی ظاهر می‌شود:
Present: am, is, are
Past: was, were
Future: will be
استفاده‌ها:
جملات وصفی:
I am tired.
(من خسته‌ام)
ساختار پسیو (مجهول):
The book was written by the author.
(کتاب توسط نویسنده نوشته شد)
بیان حرفه یا شغل:
She is a teacher.
(او یک معلم است)
و …
2. فعل “Do”:
معنا:
به تنهایی، “do” معنای “انجام دادن” را می‌دهد. ولی وقتی به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود، معنای خاصی به خود نمی‌گیرد و تنها نقش گرامری دارد.
ساختار:
فعل “do” نیز در اشخاص و زمان‌ها مختلف به صورت‌های متفاوتی ظاهر می‌شود:
Present: do, does
Past: did
استفاده‌ها:
ساختن سوالات:
Do you like coffee?
(آیا شما قهوه دوست دارید؟)
جملات منفی:
I do not (don’t) know.
(من نمی‌دانم)
تأکید در جملات مثبت:
I do understand.
(من واقعاً متوجه شده‌ام)
و …
نحوه ساخت جمله با be و to do:
ابتدا نحوه‌ی ساخت جمله با “do” و “to be” را بررسی می‌کنیم.
1. فعل “To Be”:
ساخت جملات مثبت:
نحوه‌ی ساخت:
Subject + to be (am/is/are) + Complement
مثال: He is a doctor.
معنی: او یک دکتر است
ساخت جملات منفی:
نحوه‌ی ساخت:
Subject + to be (am/is/are) + not + Complement
مثال: They are not happy.
معنی: آن‌ها خوشحال نیستند
ساخت سوالات:
نحوه‌ی ساخت:
To be (am/is/are) + Subject + Complement?
مثال: Is she a student?
معنی: آیا او یک دانش‌آموز است؟
2. فعل “Do”:
ساخت جملات مثبت:
نحوه‌ی ساخت: Subject + main verb
مثال: I play soccer.
معنی: من فوتبال بازی می‌کنم
ساخت جملات منفی:
نحوه‌ی ساخت:
Subject + do/does + not + main verb
مثال: She does not like chocolate.
معنی: او شکلات دوست ندارد
ساخت سوالات:
نحوه‌ی ساخت:
Do/Does + Subject + main verb?
مثال: Do you know him?
معنی: آیا شما او را می‌شناسید؟
| فعل | جمله مثبت | جمله منفي | سوالات |
|---|---|---|---|
| To Be | He is a doctor. | They are not happy. | Is she a student? |
| Do | I play soccer. | She does not like chocolate. | Do you know him? |
بررسی استثناهای خاص جملات با to be:
در اینجا به برخی از استثناها و نکات خاص جملات با “to be” پرداخته شده است:
نوع تغییر فعل در اشخاص مختلف:
I am
He/She/It is
We/You/They are
به خصوص در مکالمات روزمره و برخی متون نوشتاری، از فرم‌های کوتاه شده یا contraction هم استفاده می‌شود:
I’m, he’s, she’s, it’s, we’re, you’re, they’re
استثنا در جملات منفی:
زمانی که با “to be” جمله منفی می‌سازیم، از “not” پس از فعل استفاده می‌کنیم، مانند:
I am not (I’m not)
He is not (He isn’t)
They are not (They aren’t)
استفاده‌های خاص “to be”:
“to be” می‌تواند به تنهایی بدون complement بیاید، مانند در پاسخ به سوالات:
Are you a student? Yes, I am.
“to be” می‌تواند به عنوان یک linking verb استفاده شود و یک subject را به یک complement وصل کند:
He is my brother.
استفاده در زمان‌های مختلف:
در زمان گذشته فعل “to be” تغییرات مختلفی دارد:
I was, he was, they were و …
در زمان آینده “will” قبل از “be” می‌آید:
I will be
استفاده در ساختار مجهول:
“to be” به همراه past participle فعل اصلی به کار می‌رود تا ساختار مجهول را بسازد:
The work was done by him.
استفاده‌های دیگر:
“to be” می‌تواند به عنوان یک auxiliary verb برای ساخت continuous tenses استفاده شود:
She is singing.
They were playing.
بررسی استثناهای خاص جملات با do:
فعل “do” در زبان انگلیسی به عنوان یک فعل کمکی و همچنین یک فعل اصلی به کار می‌رود. در زیر به استثناها و نکات خاصی پرداخته‌ام که ممکن است هنگام استفاده از فعل “do” برخورد کنید:
تغییر فعل در اشخاص مختلف:
I/We/You/They: Do
He/She/It: Does
به خصوص در جملات منفی و سوالی، از “do” و “does” به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود.
جملات منفی با “do”:
زمانی که با “do” یا “does” جمله منفی می‌سازیم، “not” پس از آن‌ها می‌آید:
I do not (don’t) like apples.
She does not (doesn’t) work here.
استثنا در سوالات:
در ساخت سوالات با “do” و “does”، فعل اصلی بلافاصله پس از subject آمده و به صورت ساده (base form) استفاده می‌شود:
Do you like coffee?
Does she study every day?
استفاده در پاسخ‌های کوتاه:
“Do” و “does” در پاسخ‌های کوتاه به سوالات استفاده می‌شوند:
Do you play tennis? Yes, I do. / No, I don’t.
Does she speak French? Yes, she does. / No, she doesn’t.
استفاده در تاکید:
“Do” و “does” می‌توانند برای تاکید بر فعل اصلی جمله استفاده شوند:
I do like chocolate!
(این استفاده بیشتر در مکالمات استفاده می‌شود تا نوشتار)
استفاده از “do” به عنوان فعل اصلی:
“Do” همچنین به عنوان یک فعل اصلی با معنی انجام دادن یا انجام کاری استفاده می‌شود:
She does her homework every night.
What do you do for a living?
استثنا در زمان گذشته:
در زمان گذشته، “did” به عنوان فعل کمکی برای جملات منفی و سوالی استفاده می‌شود:
Did you see that movie?
I didn’t eat breakfast.