تفاوت possessive adjective possessive pronoun

“صفات ملکی” (possessive adjectives) و “ضمیرهای ملکی” (possessive pronouns) به منظور نشان‌دادن مالکیت یا ارتباط با یک شخص یا چیز استفاده می‌شوند. از نظر تفاوت possessive adjective possessive pronoun می توان گفت که صفات ملکی همیشه قبل از یک اسم قرار می‌گیرند و نشان‌دهنده‌ی مالکیت یا وابستگی آن اسم به شخص یا چیزی دیگر است. در حالی که ضمیرهای ملکی به تنهایی و بدون اسم مورد استفاده قرار می‌گیرند و نشان‌دهنده‌ی مالکیت است.

تفاوت possessive adjective possessive pronoun:

در زبان انگلیسی، “صفات ملکی” (possessive adjectives) و “ضمیرهای ملکی” (possessive pronouns) به منظور نشان‌دادن مالکیت یا ارتباط با یک شخص یا چیز استفاده می‌شوند. ولی این دو با هم تفاوت دارند.

صفات ملکی (Possessive Adjectives):
صفات ملکی همیشه قبل از یک اسم قرار می‌گیرند و نشان‌دهنده‌ی مالکیت یا وابستگی آن اسم به شخص یا چیزی دیگر است.

مثال‌های صفات ملکی:

My
Your
His
Her
Its
Our
Their

This is my book.
(این کتاب من است)

ضمیرهای ملکی (Possessive Pronouns):

ضمیرهای ملکی به تنهایی و بدون اسم مورد استفاده قرار می‌گیرند و نشان‌دهنده‌ی مالکیت است. آنها می‌توانند به جای یک مجموعه از اسم + صفت ملکی استفاده شوند.

مثال‌های ضمیرهای ملکی:

Mine
Yours
His
Hers
Its (این فرم به ندرت استفاده می‌شود)
Ours
Theirs

The red book is yours.
(کتاب قرمز مال تو است)

صفات ملکی (مانند “my” یا “your”) نیاز دارند تا با یک اسم همراه باشند:

“my car”, “your house”.

ضمیرهای ملکی (مانند “mine” یا “yours”) به تنهایی استفاده می‌شوند و نیازی به اسم همراه ندارند:

“This car is mine.”, “Is this house yours?”

Subject Pronoun Possessive Adjective Possessive Pronoun
I my mine
you your yours
he his his
she her hers
it its (its – rare use)
we our ours
they their theirs

بررسی گرامر و ساختار Possessive Adjectives:

صفات ملکی در انگلیسی نشان‌دهنده‌ی مالکیت یا وابستگی به شخص یا چیزی هستند. این صفات همیشه قبل از یک اسم قرار می‌گیرند. صفات ملکی به تنهایی تغییر نمی‌کنند و بستگی به شخص (یا اشخاص) مالک دارند.

مثال، معنی و نحوه‌ی استفاده:

My: من

مثال: This is my book.
(این کتاب من است)

Your: تو (برای شخص دوم هم منفرد و هم جمع)

 

مثال: Is this your pen?
(آیا این خودکار تو است؟)

His: او (برای مذکر)

مثال: His car is new.
(ماشین او جدید است)

Her: او (برای مونث)

مثال: I like her dress.
(من لباس او را دوست دارم)

Its: آن (برای اشیاء یا حیوانات)

مثال: The cat licked its paw.
(گربه لابه‌اش را لیس زد)

Our: ما

مثال: Our house is near the park.
(خانه‌ی ما نزدیک پارک است)

Their: آنها

مثال: Their children are at school.
(فرزندان آنها در مدرسه هستند)

صفات ملکی نیاز دارند تا همیشه با یک اسم همراه باشند، مانند

“my book” یا “their cars”.

این صفات تغییر نمی‌کنند، چه اسم مورد نظر منفرد باشد یا جمع. برای مثال، ما می‌گوییم

“my book” و “my books”، نه “mys books”.

بررسی گرامر و ساختار Possessive Pronouns:

در زبان انگلیسی، ضمایر ملکی یا ضمایر ملک به وضوح نشان‌دهندهٔ مالکیت هستند. این ضمایر به دو دسته تقسیم می‌شوند: ضمایر ملکی مضاف و ضمایر ملکی مضاف الیه.

ضمایر ملکی مضاف (Possessive Adjectives): این ضمایر قبل از اسم می‌آیند و نوع مالکیت را نشان می‌دهند.

my (مال من)
your (مال تو)
his (مال او – مذکر)
her (مال او – مونث)
its (مال آن – بی‌جان)
our (مال ما)
their (مال آن‌ها)

مثال:

This is my book.
(این کتاب من است)

Is that your pen?
(آن خودکار مال تو است؟)

She loves her cat.
(او گربه‌اش را دوست دارد)

ضمایر ملکی مضاف الیه (Possessive Pronouns): این ضمایر برای نشان دادن مالکیت به تنهایی و بدون نیاز به اسم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

mine (مال من)
yours (مال تو)
his (مال او – مذکر)
hers (مال او – مونث)
its (استفاده نمی‌شود به این صورت)
ours (مال ما)
theirs (مال آن‌ها)

مثال:

The black car is mine.
(ماشین سیاه مال من است)

Which book is yours?
(کدام کتاب مال تو است؟)

The choice is hers.
(انتخاب مال او است)

دیدگاهتان را بنویسید