defining and non defining relative clauses در واقع جملاتی وابسته هستند که در ارتباط با اسم یا ضمیر، اطلاعاتی اضافی را ارائه می دهند. این دو اصطلاح که به معنی وابسته مشخص کننده و غیر مشخص کننده هستند، نیازمند رعایت نکات گرامری ویژه هستند. در ادامه به طور کامل به توضیح گرامر defining and non defining relative clauses پرداخته شده است.
توضیح گرامر defining and non defining relative clauses:
“Defining” و “Non-defining” relative clauses در زبان انگلیسی دو نوع جمله وابسته هستند که برای ارائه اطلاعات اضافی دربارهٔ یک اسم یا ضمیر استفاده می‌شوند. آنها با استفاده از ضمائر نسبی مانند “who”, “which”, “that”, “whom”, و “whose” ساخته می‌شوند.
- Defining Relative Clauses (جملات وابسته مشخص‌کننده):
این جملات وابسته اطلاعات ضروری و مشخص‌کننده‌ای را دربارهٔ اسم قبل از آنها ارائه می‌دهند.
با حذف این جملات، معنای اصلی جمله تغییر می‌کند یا مبهم می‌شود.
در نوشتار، برای آنها از کاما استفاده نمی‌شود.
مثال: The man who lives next door is a doctor.
(مردی که در کنار خانه‌مان زندگی می‌کند دکتر است)
- Non-defining Relative Clauses (جملات وابسته غیر مشخص‌کننده):
این جملات وابسته اطلاعات اضافی یا توضیحاتی را دربارهٔ اسم قبل از آنها ارائه می‌دهند که برای درک معنای اصلی جمله ضروری نیستند.
با حذف این جملات، معنای اصلی جمله تغییر نمی‌کند و همچنان واضح می‌ماند.
در نوشتار، از کاما استفاده می‌شود تا آنها را جدا کنیم.
مثال: Mr. Smith, who has three children, is moving to New York.
(آقای اسمیت، که سه فرزند دارد، در حال نقل مکان به نیویورک است)
توجه داشته باشید که “that” فقط در جملات وابسته مشخص‌کننده استفاده می‌شود و در جملات وابسته غیر مشخص‌کننده به کار نمی‌رود.
توضیح گرامر defining and non defining relative clauses به طور دقیق:
Defining and Non-defining Relative Clauses
Defining Relative Clauses (جملات وابسته مشخص‌کننده):
توضیح: این جملات وابسته اطلاعات ضروری و مشخص‌کننده‌ای را دربارهٔ اسم قبل از آنها ارائه می‌دهند. این اطلاعات برای تشخیص یا تعیین هویت اسم مورد نظر ضروری است.
مثال: The girl who is wearing a red dress is my cousin.
معنی: دختری که لباس قرمز پوشیده است، خواهر زاده من است
Non-defining Relative Clauses (جملات وابسته غیر مشخص‌کننده):
توضیح: این جملات اطلاعات اضافی یا توضیحاتی را دربارهٔ اسم قبل از آنها ارائه می‌دهند، ولی این اطلاعات برای تعیین هویت یا تشخیص اسم مورد نظر ضروری نیست.
مثال: My brother, who lives in London, is visiting us next week.
معنی: برادر من، که در لندن زندگی می‌کند، هفته‌ی بعد به ما سر می‌زند
به منظور درک بهتر، در جدول زیر نحوه ساخت defining and non defining relative clause توضیح داده شده است:
| ويژگي | Defining Relative Clauses | Non-defining Relative Clauses |
|---|---|---|
| معناي جمله | معلومات مهم و اساسي را فراهم مي‌آورد | اطلاعات اضافي يا توضيحاتي را ارائه مي‌دهد |
| ويرگول | ويرگول نمي‌آيد | قبل و بعد از جمله ويرگول مي‌آيد |
| ضماير موصولي | who, which, that, where, when, whose | who, which, where, when, whose (هرگز “that” استفاده نمي‌شود) |
| حذف ضمير | اگر ضمير موصولي مفعول باشد، مي‌توان حذف کرد | حذف ضمير ممکن نيست |
بررسی استثناها و نکات مهم در استفاده از defining and non defining relative clauses :
تفاوت‌ها و نکات مهم مربوط به استفاده از “defining relative clauses” و “non-defining relative clauses” در زبان انگلیسی به شرح زیر است:
- معنای جمله:
Defining Relative Clauses: این نوع از جملات وابسته معلومات مهم و اساسی را برای فهم موضوع جمله فراهم می‌آورد. بدون آنها، معنای اصلی جمله تغییر می‌کند یا ناقص می‌شود.
Non-defining Relative Clauses: این جملات اطلاعات اضافی یا توضیحاتی را در مورد موضوع جمله ارائه می‌دهند و حذف آنها معنای اصلی جمله را تغییر نمی‌دهد.
- ویرگول:
Defining Relative Clauses: قبل و بعد از این جملات ویرگول نمی‌آید.
Non-defining Relative Clauses: قبل و بعد از این جملات ویرگول می‌آید.
- ضمایر موصولی:
Defining Relative Clauses: معمولاً از ضمایری مانند “who”, “which”, “that”, “where”, “when” و “whose” استفاده می‌شود. “that” در بسیاری از موارد می‌تواند جایگزین “who” یا “which” شود.
Non-defining Relative Clauses: “that” در این جملات استفاده نمی‌شود.
- حذف ضمیر:
در “defining relative clauses” اگر ضمیر موصولی مفعول جمله باشد، می‌توان آن را حذف کرد. به عنوان مثال، “The book (that) I bought is interesting.”
اما در “non-defining relative clauses” این حذف ممکن نیست.
مثال:
Defining Relative Clauses: “The man who came here yesterday is my uncle.”
Non-defining Relative Clauses: “My uncle, who came here yesterday, is a doctor.”
هنگام نوشتار و مکالمه، به خوبی باید تشخیص داد که آیا اطلاعات ارائه شده ضروری و تعریف کننده برای موضوع است یا تنها به عنوان اطلاعات اضافی ارائه شده است. این تشخیص می‌تواند تصمیم ما در استفاده از defining یا non-defining relative clauses را هدایت کند.