شرطی نوع سوم انگلیسی نوعی زمان برای ساخت افعال است که در ان، نتایجی از غیر واقعی بودن فعل در زمان گذشته را نشان می دهد. در زیر به بررسی ساختار و گرامر دقیق این نوع زمان پرداخته شده است.
شرطی نوع سوم انگلیسی:
شرطی نوع سوم در زبان انگلیسی به اموری اشاره دارد که در گذشته رخ نداده‌اند و نتایج متفاوتی خواهند داشت اگر رخ داده بودند. این نوع شرطی بیشتر برای بیان پوزش‌ها، افسوس‌ها یا تاسف در مورد اتفاقاتی که در گذشته نیافتاده‌اند و اکنون امکان وقوع ندارند، استفاده می‌شود.
ساختار:
if + past perfect, …would/could/should + have + past participle…
توضیحات:
جمله شرطی (if-clause): در این جمله از “past perfect” استفاده می‌شود.
مثال: If she had known about the party, …
جمله نتیجه (main clause): در این جمله، معمولاً از “would have” به همراه “past participle” (یعنی شکل سوم فعل) استفاده می‌شود.
مثال: she would have come.
تغییر افعال: در جمله شرطی از “had” به همراه “past participle” (یعنی شکل سوم فعل) استفاده می‌شود. در جمله نتیجه از “would/could/should have” به همراه “past participle” استفاده می‌شود.
مثال‌های دیگر:
If I had seen her, I would have said hello.
They would have enjoyed the concert if they had gone.
If he had studied harder, he would have passed the exam.
توجه: این ساختار به اتفاقات گذشته مربوط است که نیافتاده‌اند، و نتایجی که باید مربوط به آن اتفاقات می‌شد، اما به دلیل نیافتادن آن اتفاقات، نتایج نیز به وقوع نپیوسته‌اند.
| بخش | ساختار | مثال |
|---|---|---|
| جمله شرطي (If-clause) | If + past perfect | If she had known |
| جمله نتيجه (Main clause) | would/could/should/might + have + past participle | she would have come |
چگونه می توان شرطی نوع سوم در انگلیسی را با شرطی نوع دوم ترکیب کرد؟
شما می‌توانید شرطی نوع سوم (برای اتفاقاتی که در گذشته نیافتاده‌اند) و شرطی نوع دوم (برای اتفاقات محتمل در آینده یا حال که بسیار نامحتمل است) را در یک جمله ترکیب کنید. در این موارد، معمولاً شرطی نوع سوم به یک اتفاق یا عمل در گذشته اشاره دارد و شرطی نوع دوم به نتیجه‌ای در حال یا آینده اشاره دارد.
ساختار:
If + past perfect (شرطی نوع سوم), would/could + base form of verb (شرطی نوع دوم)
مثال:
If I had studied for the exam (شرطی نوع سوم), I would be more relaxed now (شرطی نوع دوم)
If she had brought her umbrella (شرطی نوع سوم), she wouldn’t get wet (شرطی نوع دوم)
توضیح:
- در مثال اول، فرض می‌شود که من در گذشته برای امتحان مطالعه نکرده‌ام (و این یک واقعیت است) و اگر مطالعه کرده بودم، الان آرام‌تر می‌بودم (که مرتبط با حال است و بسیار نامحتمل است).
- در مثال دوم، فرض می‌شود که او در گذشته چتر خود را همراه نیاورده است (و این یک واقعیت است) و اگر چتر را همراه می‌آورد، الان خیس نمی‌شد (که مرتبط با حال است و بسیار نامحتمل است).
پس در این ساختار، شرطی نوع سوم به یک اتفاق گذشته اشاره دارد که نیافتاده و شرطی نوع دوم به نتیجه‌ای اشاره دارد که مرتبط با حال یا آینده است و بسیار نامحتمل می‌باشد.
نکات مهم و استثناها در ساخت جملاتی با شرطی نوع سوم در انگلیسی:
با وجود ساختار اصلی این نوع شرطی، برخی نکات و استثناها وجود دارد که در ساخت جملات ممکن است به آن‌ها برخورد کنید:
معکوس کردن ساختار: همانند دیگر ساختارهای شرطی، شما می‌توانید جمله شرط و جمله نتیجه را با یکدیگر معکوس کنید بدون آنکه به استفاده از ویرگول نیاز باشید.
مثال: I would have come if you had called.
استفاده از مدال‌های دیگر: در جای “would” می‌توانید از “could” یا “might” نیز استفاده کنید تا معنی جمله را تغییر دهید.
مثال: If she had seen the car, she might have bought it.
نوع دوم و نوع سوم در یک جمله: همانطور که قبلاً توضیح داده شد، می‌توانید شرطی نوع سوم و نوع دوم را در یک جمله ترکیب کنید.
استفاده از unless: می‌توانید “unless” به جای “if… not” استفاده کنید، اما با دقت!
مثال: I would have come unless you had told me not to.
موارد نادر استثنایی: در برخی موارد، به ویژه در سبک ادبی یا خطبه، ممکن است با ساختارها و ترکیب‌هایی روبرو شوید که از نظر گرامری معمول نیستند، اما برای افزایش تأکید یا ایجاد تأثیر خاص استفاده می‌شوند.
تأکید بر نتیجه با استفاده از but: شما می‌توانید با استفاده از “but” نتیجه مورد انتظار (که رخ نداده) را بیان کنید.
مثال: If he had tried, he would have succeeded, but he didn’t.
هنگام استفاده از شرطی نوع سوم، مهم‌ترین نکته این است که به خاطر داشته باشید شما در مورد یک اتفاق در گذشته که رخ نداده است و نتیجه‌ای که بر اثر آن ممکن بود به وقوع پیوندد، صحبت می‌کنید.