don’t و doesn’t فرم مخفف شده ی do not و does not هستند. این افعال از نوع فعل های کمکی بوده و پس از ان ها فعل اصلی وارد جمله می شود. فرق don’t و doesn’t در ضمیر استفاده شده برای هرکدام است. به نحوی که don’t (do not) برای اول شخص مفرد (I), دوم شخص مفرد (you), سوم شخص جمع (they), اول شخص جمع (we), و دوم شخص جمع (you) به کار رفته و سایر ضمایر با doesn’t بکار می روند.
فرق don’t و doesn’t:
در زبان انگلیسی، “don’t” و “doesn’t” هر دو نوعی از کمک فعل منفی هستند که برای ایجاد جملات منفی به کار می‌روند. این دو فعل به ترتیب مختصر شده‌ی “do not” و “does not” هستند.
don’t (do not):
به کار می‌رود برای اول شخص مفرد (I), دوم شخص مفرد (you), سوم شخص جمع (they), اول شخص جمع (we), و دوم شخص جمع (you).
مثال: I don’t like apples.
(من سیب دوست ندارم)
doesn’t (does not):
به کار می‌رود برای سوم شخص مفرد (he, she, it).
مثال: He doesn’t want to go.
(او نمی‌خواهد برود)
برخلاف فارسی که در آن فقط یک فعل منفی برای همهٔ اشخاص وجود دارد (مثلاً “نمی‌کند”), در انگلیسی بسته به فاعل جمله باید از “don’t” یا “doesn’t” استفاده کنیم.
گرامر استفاده از don’t در جملات:
“don’t” مخفف “do not” است و در جملات منفی زبان انگلیسی استفاده می‌شود. اینجا گرامر استفاده از “don’t” در جملات را می‌بینیم:
استفاده با فعل‌های ساده:
ساختار: فاعل + don’t + فعل اصلی (به شکل ساده) + مکمل‌ها
مثال: I don’t play football.
پرسشی:
ساختار: Don’t + فاعل + فعل اصلی (به شکل ساده) + مکمل‌ها؟
مثال: Don’t you like ice cream?
استفاده در سوالات کوتاه:
مثال: You like coffee, don’t you?
استفاده با افعال ناقص:
مثال: I don’t have a car.
استفاده با اسم‌ها و ضمیرها:
“Don’t” با اسم‌ها و ضمیرها مثل I, you, we, they استفاده می‌شود. با he, she, it باید از “doesn’t” استفاده کنیم.
مثال: We don’t understand the question.
نکته: “don’t” در حال ساده (Present Simple) استفاده می‌شود. برای زمان‌های دیگر ممکن است از ساختارهای منفی دیگری استفاده کنیم. مثلاً در گذشته باید از “didn’t” استفاده کنیم.
در زمان استفاده از “don’t” در جملات، باید دقت کنید که فعل اصلی در شکل سادهٔ خود قرار دارد و هیچ پسوند یا تغییری به آن اضافه نمی‌شود.
گرامر استفاده از doesn’t در جملات:
“doesn’t” مخفف “does not” است و در جملات منفی زمان حال ساده (Present Simple) زبان انگلیسی استفاده می‌شود. این کلمه مخصوص سوم شخص مفرد (he, she, it) است. در زیر به گرامر استفاده از “doesn’t” در جملات می‌پردازیم:
استفاده با فعل‌های ساده:
ساختار: فاعل (he/she/it) + doesn’t + فعل اصلی (به شکل ساده) + مکمل‌ها
مثال: He doesn’t like chocolate.
پرسشی:
ساختار: Doesn’t + فاعل (he/she/it) + فعل اصلی (به شکل ساده) + مکمل‌ها؟
مثال: Doesn’t she work here?
استفاده در سوالات کوتاه:
مثال: She loves music, doesn’t she?
استفاده با افعال ناقص:
مثال: She doesn’t have any siblings.
نکته های مهم:
فعلی که پس از “doesn’t” می‌آید، همیشه در شکل ساده‌اش است و هیچ گونه پسوند یا تغییری به آن اضافه نمی‌شود. به همین دلیل، می‌گوییم: “She doesn’t like” نه “She doesn’t likes”.
در زمانی که جمله مثبت با “he”, “she”, یا “it” استفاده می‌شود، فعل اصلی پسوند “s” یا “es” می‌گیرد (مثلاً: “He likes” یا “She watches”). ولی وقتی با “doesn’t” استفاده می‌شود، این پسوند حذف می‌شود.
به یاد داشته باشید که “doesn’t” فقط برای زمان حال ساده و با سوم شخص مفرد استفاده می‌شود. برای سایر اشخاص (مانند I, you, we, they) باید از “don’t” استفاده کنید.
| Form | Usage | Example |
|---|---|---|
| don’t | Used with I, you, we, they | I don’t know |
| doesn’t | Used with he, she, it | He doesn’t know |
| Don’t …? | Question form for I, you, we, they | Don’t you like it? |
| Doesn’t …? | Question form for he, she, it | Doesn’t she like it? |
چه زمانی از don’t و doesn’t استفاده کنیم و چه زمانی از do not و does not:
“don’t” و “doesn’t” به ترتیب مخفف‌های “do not” و “does not” هستند. در مکالمات روزمره و نوشتارهای غیررسمی، از مخفف‌ها استفاده زیادی می‌شود. اما در متون رسمی یا نوشته‌هایی که نیاز به دقت زبانی بالاتری دارند، بهتر است از شکل کامل آن‌ها استفاده کنید.
اینجا چند نکته مهم در مورد استفاده از این عبارات را مرور می‌کنیم:
“don’t” و “do not”: با I, you, we, they استفاده می‌شود.
مکالمه: I don’t know.
نوشتار رسمی: I do not know.
“doesn’t” و “does not”: با he, she, it استفاده می‌شود.
مکالمه: He doesn’t understand.
نوشتار رسمی: He does not understand.
راهنمای استفاده:
در مکالمات روزمره، پیام‌های متنی غیررسمی، ایمیل‌های دوستانه یا نوشته‌های غیررسمی می‌توانید از “don’t” و “doesn’t” استفاده کنید.
در نوشتارهای رسمی، مقالات علمی، مکاتبات تجاری یا سایر مواردی که نیاز به دقت زبانی دارد، بهتر است از “do not” و “does not” استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که در بسیاری از موارد، انتخاب بین مخفف و فرم کامل بیشتر به سبک نویسنده یا مخاطب بستگی دارد و هر دو فرم صحیح و قابل قبول است، اما بسته به موقعیت ممکن است یکی بهتر از دیگری باشد.