فعلهای کمکی در انگلیسی

فعل اصلی و فعل کمکی دو نوع فعل در زبان انگلیسی هستند که در ساختار و کاربرد جملات مختلف استفاده می‌شوند. فعل اصلی محتوای اصلی فعلی جمله را ارائه می‌دهد، در حالی که فعلهای کمکی در انگلیسی ساختار گرامری و نوع زمانی جمله را مشخص می‌کند.

فعلهای کمکی در انگلیسی:

فعل اصلی و فعل کمکی دو نوع فعل در زبان انگلیسی هستند که در ساختار و کاربرد جملات مختلف استفاده می‌شوند. این دو فعل ویژگی‌ها و کاربردهای مختلفی دارند:

فعل اصلی (Main Verb):

این فعل معنای اصلی جمله را مشخص می‌کند.
فعل اصلی می‌تواند به تنهایی وجود داشته باشد یا با یک یا چند فعل کمکی به کار رود.

مثال: She reads books.

(در این جا “reads” فعل اصلی است و معنای جمله را مشخص می‌کند.)

 

فعل کمکی (Auxiliary Verb):

فعل کمکی در ساختار جملات مختلف، مخصوصاً در سوالات، جملات منفی و زمان‌های مختلف، کمک به فعل اصلی می‌کند.
از فعل کمکی برای نشان دادن زمان، صدق، احتمال، و ویژگی‌های دیگر جمله استفاده می‌شود.

فعل‌های کمکی شامل:

be (am, is, are), have, will, would, can, could, should, may, might

و بقیه فعل‌های مدال می‌شوند.

 

مثال: She is reading a book.

(در این جا “is” فعل کمکی و “reading” فعل اصلی است.)

 

در مثال آخر، فعل “be” به صورت “is” به عنوان فعل کمکی آمده است و با فعل اصلی “read” به شکل “reading” ترکیب شده تا زمان حال استمراری را نشان دهد.

توضیح و بررسی فعل های اصلی در انگلیسی:

فعل‌های اصلی در زبان انگلیسی اساسی‌ترین عنصر فعلی در جمله هستند و معنای اصلی فعلی جمله را مشخص می‌کنند. به عبارت دیگر، فعل اصلی مسئول نقل و انتقال اطلاعات اصلی در مورد فعل یا عملکرد است.

موارد زیر توضیح مختصری در مورد فعل‌های اصلی ارائه می‌دهد:

معنی و مفهوم: فعل اصلی معنای اصلی فعلی جمله را ارائه می‌دهد.

مثال: She eats an apple.

(کلمه “eats” فعل اصلی است که عمل خوردن را نشان می‌دهد.)

 

فعل‌های اصلی به تنهایی: فعل‌های اصلی می‌توانند بدون هیچ فعل کمکی‌ای در جمله ظاهر شوند.

مثال: Birds fly.

فعل‌های اصلی با فعل‌های کمکی: فعل‌های اصلی می‌توانند با یک یا چند فعل کمکی به کار رود تا زمان‌ها و ساختارهای مختلف گرامری ایجاد کنند.

مثال: She has been writing a novel.

(در اینجا “writing” فعل اصلی و “has been” فعل‌های کمکی هستند.)

 

انواع مختلف: فعل‌های اصلی می‌توانند به صورت فعل‌های عادی، فعل‌های ناقص، و فعل‌های لینک (مانند “be”، “seem”، “become”) باشند.

شکل‌ها و زمان‌ها: فعل‌های اصلی تغییر می‌کنند و به صورت‌های مختلفی برای زمان‌های مختلف ظاهر می‌شوند، مانند حال ساده، گذشته، و حال کامل.

صفات و قیدها: فعل‌های اصلی می‌توانند توسط صفات و قیدها توصیف شوند.

مثال: He runs quickly.

(کلمه “quickly” یک قید است که چگونگی اجرای فعل “runs” را توصیف می‌کند.)

 

در نهایت، فعل‌های اصلی اساسی‌ترین بخش فعلی جمله هستند و بدون آن‌ها جمله نمی‌تواند معنی کامل فعلی داشته باشد. اگرچه فعل‌های کمکی در برخی جملات می‌توانند نقش مهمی داشته باشند، اما فعل اصلی همیشه مرکز توجه است.

توضیح و بررسی فعلهای کمکی در انگلیسی:

فعل‌های کمکی در زبان انگلیسی نقش حیاتی در ساختار گرامری و زمان‌های مختلف جملات دارند. آن‌ها به تنهایی معنی مستقلی ندارند، اما وقتی با فعل‌های اصلی ترکیب می‌شوند، معنی و نوع زمانی جمله را مشخص می‌کنند.

بررسی فعل‌های کمکی:

نقش‌ها: فعل‌های کمکی به تشکیل زمان‌های مختلف، ساخت سوالات، و ایجاد جملات منفی کمک می‌کنند.

انواع فعل‌های کمکی:

Primary Auxiliaries:

شامل “be”, “have”, و “do” می‌شود. مثال:

He is playing. They have seen it. Did you see it?

Modal Auxiliaries:

مانند can, could, will, would, shall, should, may, might, must و نحوه استفاده از آن‌ها. مثال:

She can sing. You must go.

بدون معنی مستقل: فعل‌های کمکی به تنهایی معنی خاصی ندارند، اما آن‌ها نوع زمانی و مفهوم فعلی جمله را مشخص می‌کنند.

فعل‌های کمکی در سوالات: وقتی سوالی ساخته می‌شود، فعل کمکی معمولاً در ابتدای جمله قرار می‌گیرد.

مثال: Do you like chocolate? Is she coming?

فعل‌های کمکی در جملات منفی: فعل‌های کمکی به ساخت جملات منفی کمک می‌کنند.

مثال: I do not want it. She cannot swim.

ترکیب با فعل اصلی: فعل‌های کمکی با فعل‌های اصلی ترکیب می‌شوند تا زمان‌ها و ساختارهای مختلف گرامری را بسازند.

مثال: He is going to the market.

در نهایت، فعل‌های کمکی از نظر گرامری بسیار مهم هستند و بدون آن‌ها نمی‌توانیم زمان‌ها، سوالات، یا جملات منفی را به صورت صحیح ساخته و به کار برده. آن‌ها در واقع به فعل‌های اصلی کمک می‌کنند تا معنای مورد نظر جمله را به خوبی منتقل کنند.

تفاوت فعل اصلی و کمکی:

تفاوت‌های اصلی بین فعل‌های اصلی و فعل‌های کمکی به شرح زیر است:

معنا و مفهوم:

فعل اصلی: این فعل معنای اصلی جمله را منتقل می‌کند.
فعل کمکی: به تنهایی معنی مستقلی ندارد و زمانی که با فعل‌های اصلی ترکیب می‌شود، نوع زمانی یا مود فعلی جمله را تعیین می‌کند.

استفاده:

فعل اصلی: می‌تواند به تنهایی در جمله ظاهر شود.
فعل کمکی: معمولاً با یک فعل اصلی ترکیب می‌شود.

نوع:

فعل اصلی: فعل‌های عادی، فعل‌های لینک، و فعل‌های ناقص.
فعل کمکی: فعل‌های کمکی اصلی (be, have, do) و فعل‌های کمکی مودال (can, could, shall, should, و غیره).

 

ويژگي	فعل اصلي	فعل کمکي
معنا و مفهوم	معناي اصلي جمله را منتقل مي‌کند.	به تنهايي معني مستقلي ندارد و زماني که با فعل‌هاي اصلي ترکيب مي‌شود، نوع زماني يا مود فعلي جمله را تعيين مي‌کند.
استفاده	مي‌تواند به تنهايي در جمله ظاهر شود.	معمولاً با يک فعل اصلي ترکيب مي‌شود.
نوع	فعل‌هاي عادي، فعل‌هاي لينک، و فعل‌هاي ناقص.	فعل‌هاي کمکي اصلي و فعل‌هاي کمکي مودال.