ساخت فعل با قاعده در زبان انگلیسی بسیار ساده بوده و با رعایت چند اصل مهم، می توان آن را یاد گرفت.
فعل با قاعده در زبان انگلیسی چیست؟
فعل با قاعده در انگلیسی، فعلی است که در زمان‌های مختلف برای تشکیل اشکال متفاوت آن، قوانین مشخص و یکسانی را دنبال می‌کند. این فعل با افزودن پسوندها به قاعده تغییر می‌کند.
زمان حال ساده (Simple Present):
برای سوم شخص مفرد، به انتهای فعل “s” اضافه شده و برای ساخت منفی، از “don’t” یا “doesn’t” پیش از فعل اصلی استفاده می‌شود.
منفی: don’t/doesn’t + فعل اصلی
سوم شخص مفرد :فعل اصلی + s
مثال: I work, He works
He does not work.
I don’t work.
زمان گذشته ساده (Simple Past):
در این شرایط به انتهای فعل “ed” اضافه می‌شود.
فعل اصلی + ed
مثال: I worked
زمان آینده (Future Simple):
قبل از فعل اصلی از “will” استفاده می‌شود.
will + فعل اصلی
مثال: I will work
ماضی نقلی (Past Participle):
در این شرایط به انتهای فعل “ed” اضافه می‌شود.
فعل اصلی + ed
مثال: I have worked
در زمان‌های دیگری نیز فعل‌های با قاعده با افزودن پسوندهای مختلف یا با استفاده از کمک فعل‌ها تغییر می‌کنند.
در چه شرایطی از فعل با قاعده نمی‌توان استفاده کرد؟
زمانی که فعل، یکی از فعل‌های بی‌قاعده (irregular verbs) باشد.
مثال: go (went, gone)، see (saw, seen)، و eat (ate, eaten) هستند.
در برخی جملات با ساختار‌های خاص، مانند فعل‌های مدال (modal verbs) مثل can, must, should و غیره، قاعده خاص خود را دارند.
لازم به ذکر است که فعل‌های با قاعده تنها به معنای افزودن “ed” به انتهای فعل نیست، بلکه بیان‌گر آن است که این فعل‌ها قوانین مشخصی برای تغییر شکل دارند و به خلاف فعل‌های بی‌قاعده هستند.
استثناهای فعل با قاعده در انگلیسی :
در زبان انگلیسی، بسیاری از فعل‌های با قاعده به سادگی با افزودن پسوند “ed” به حالت گذشته و ماضی نقلی تغییر می‌کنند. اما برخی فعل‌ها استثناهای خاصی دارند که در زیر مورد بررسی قرار می‌گیرند:
فعل‌هایی که با یک حرف صدادار و یک حرف بی‌صدا به پایان می‌رسند:
اگر تاکید صدا روی همان هجای آخر باشد، حرف بی‌صدا دوباره نوشته می‌شود و “ed” اضافه می‌شود.
مثال: admit → admitted
فعل‌هایی که با “y” به پایان می‌رسند:
اگر قبل از “y” یک حرف بی‌صدا وجود داشته باشد، “y” به “i” تغییر کرده و “ed” اضافه می‌شود.
مثال: cry → cried
اما اگر قبل از “y” یک حرف صدادار باشد، تنها “ed” اضافه می‌شود.
مثال: play → played
فعل‌هایی که با “e” به پایان می‌رسند:
برای این فعل‌ها، تنها “d” اضافه می‌شود.
مثال: love → loved
فعل‌های یک هجایی که با یک حرف صدادار و یک حرف بی‌صدا به پایان می‌رسند:
در این فعل‌ها، حرف بی‌صدا دوباره نوشته می‌شود و “ed” اضافه می‌شود.
مثال: hop → hopped
با توجه به استثناهای فوق، می‌توان گفت که در زبان انگلیسی، همچنان قوانین مشخصی وجود دارد که تعیین می‌کنند چگونه فعل‌های با قاعده باید تغییر کنند، اما با این حال برخی فعل‌ها استثناء‌هایی دارند که باید به خاطر سپرده شوند.
پرکاربرد ترین انواع فعل با قاعده در انگلیسی:
در زیر به بررسی اصلی ترین و پرکاربرد ترین افعال با قاعده پرداخته شده است: