Need از جمله افعالی در انگلیسی ست که هم می تواند به عنوان فعل اصلی و هم به عنوان فعل کمکی استفاده شود. در هر شرایط، نیاز به رعایت گرامر خاصی ست. در شرایطی که به عنوان فعل کمکی از ان استفاده شود، نیاز است تا فعل بعد از need دچار تغییرات گرامری شود.
فعل بعد از need:
فعل “need” به معنای “نیاز داشتن” یا “لزوم داشتن” استفاده می‌شود. این فعل می‌تواند به عنوان یک فعل اصلی و یا یک فعل کمکی (در انگلیسی بریتانیایی) مورد استفاده قرار گیرد.
I need some water.
(من به آب نیاز دارم)
Do you need assistance?
(آیا به کمک نیاز دارید؟)
She doesn’t need to go there.
(او نیازی به رفتن آنجا ندارد)
این فعل در زمان های مختلف به صورت زیر صرف می شود:
Present Simple: I need
Present Continuous: I am needing
Present Perfect: I have needed
Present Perfect Continuous: I have been needing
Past Simple: I needed
Past Continuous: I was needing
Past Perfect: I had needed
Past Perfect Continuous: I had been needing
Future Simple: I will need
Future Continuous: I will be needing
Future Perfect: I will have needed
Future Perfect Continuous: I will have been needing
استفاده از need به عنوان فعل کمکی:
استفاده از “need” به عنوان یک فعل کمکی در انگلیسی در ساختار های خاصی امکان‌پذیر است. وقتی “need” به عنوان فعل کمکی مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولاً در ساختار های منفی و سوالی با فعل‌های بی‌فاعلی (bare infinitive) استفاده می‌شود، به ویژه در بریتیش انگلیش.
ساختار:
منفی: subject + need + not + bare infinitive (فعل بدون “to”)
سوالی: Need + subject + bare infinitive?
مثال:
منفی: He need not worry.
(او نیازی به نگرانی ندارد)
سوالی: Need she come?
(آیا او باید بیاید؟)
وقتی “need” به عنوان یک فعل اصلی استفاده می‌شود، پس از آن از “to” پیش از فعل استفاده می‌شود.
ساختار: subject + need + to + verb
مثال: She needs to study.
(او باید مطالعه کند)
حروف اضافه مرتبط با “need”:
“for”: مثلاً I have a need for information.
(من به اطلاعات نیاز دارم)
“of”: در بعضی مواقع، مانند “in need of”: He is in need of help.
(او به کمک نیاز دارد)
| نوع | ساختار | مثال | معني |
|---|---|---|---|
| فعل اصلي | subject + need + to + verb | She needs to study. | او بايد مطالعه کند. |
| فعل کمکي (منفي) | subject + need + not + bare infinitive | He need not worry. | او نيازي به نگراني ندارد. |
| فعل کمکي (سوالي) | Need + subject + bare infinitive? | Need she come? | آيا او بايد بيايد؟ |
نکات مهم در استفاده از need به عنوان فعل کمکی :
وقتی “need” به عنوان یک فعل کمکی استفاده می‌شود، چند نکته مهم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنید:
ساختارهای خاص: “need” به عنوان فعل کمکی معمولاً در ساختارهای منفی و سوالی به کار می‌رود.
فعل بدون “to”: پس از “need” به عنوان فعل کمکی، فعل به صورت بی‌فاعلی (bare infinitive) و بدون “to” می‌آید.
مثال: Need he work?
(آیا او باید کار کند؟)
سبک بریتانیایی: استفاده از “need” به عنوان یک فعل کمکی بیشتر در انگلیسی بریتانیایی متداول است تا انگلیسی آمریکایی.
استفاده در زمان حال ساده: به عنوان یک فعل کمکی، “need” عمدتاً در زمان حال ساده استفاده می‌شود و برای اشخاص مختلف تغییر نمی‌کند. به عبارت دیگر، نسخهٔ سوم شخص مفرد (مانند “he”, “she”, “it”) نیز با “need” (و نه “needs”) استفاده می‌شود.
تاکید بر لزوم یا عدم لزوم: وقتی “need” به عنوان یک فعل کمکی استفاده می‌شود، اغلب تاکید بر لزوم یا عدم لزوم کار یا فعالیت است.
مثال: You need not shout; I can hear you.
(نیازی به داد زدن نیست؛ من می‌توانم شما را بشنوم)
ترکیب با “only”: گاهی اوقات، “need” با “only” ترکیب می‌شود تا تاکید بیشتری ایجاد کند.
مثال: You need only ask, and I will help.
(تنها کافی است بپرسی و من کمک می‌کنم)
بررسی استثناها و شرایط خاص برای فعل بعد از need:
وقتی “need” به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود، برخی استثناها و نکات مهم وجود دارد:
زمان محدودیت: استفاده از “need” به عنوان یک فعل کمکی عمدتاً در زمان حال ساده است، و نه در زمان‌های دیگر.
ساختارهای منفی و سوالی: “need” به عنوان فعل کمکی بیشتر در ساختارهای منفی و سوالی استفاده می‌شود. در جملات مثبت، از “need” به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود.
منفی: You need not worry.
(نیازی به نگرانی ندارید)
سوالی: Need I come early?
(آیا باید زود بیایم؟)
نوع انگلیسی: استفاده از “need” به عنوان یک فعل کمکی متداول‌تر در انگلیسی بریتانیایی است. در حالی که در انگلیسی آمریکایی، این استفاده به ندرت مشاهده می‌شود.
فعل بدون “to”: وقتی “need” به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود، فعل بعد از آن بدون “to” می‌آید. این نکته ممکن است باعث سردرگمی شود، زیرا وقتی “need” به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود، فعل بعدی با “to” می‌آید.
شکل سوم شخص: در استفاده از “need” به عنوان فعل کمکی، شکل سوم شخص مفرد (مانند “he”, “she”, “it”) تغییر نمی‌کند. به عبارت دیگر، ما می‌گوییم “He need not” و نه “He needs not”.
با فعل‌های بی‌فاعلی: “need” به عنوان فعل کمکی با فعل‌های بی‌فاعلی (bare infinitive) استفاده می‌شود، یعنی فعل بدون “to”.
با توجه به این استثناها، اگر می‌خواهید از “need” به عنوان یک فعل کمکی استفاده کنید، بهتر است از آن در ساختارهای منفی و سوالی و در زمان حال ساده استفاده کنید و همچنین به فعل بدون “to” پس از آن توجه کنید.