فعل های انگلیسی در سه زمان

توجه به زمان، اصلی ترین بخش ساخت فعل است. فعل های انگلیسی در سه زمان اصلی ساخته می شوند: گذشته، حال و اینده. هرکدام از این فعل ها می توانند به زیر شاخه های متعددی نیز تقسیم شوند. اما به طور کلی، این دسته بندی، اصلی ترین دسته بندی محسوب می شود.

فعل های انگلیسی در سه زمان:

در زبان انگلیسی، سه زمان اصلی وجود دارد. فعل های انگلیسی در سه زمان دارای دسته بندی های زیرشاخه نیز هستند که به شرح زیر است:

زمان حال (Present Tense):

 

  • ساده (Simple Present): مانند “I work”
  • استمراری (Present Continuous): مانند “I am working”
  • کامل (Present Perfect): مانند “I have worked”
  • استمراری کامل (Present Perfect Continuous): مانند “I have been working”

 

زمان گذشته (Past Tense):

 

  • ساده (Simple Past): مانند “I worked”
  • استمراری (Past Continuous): مانند “I was working”
  • کامل (Past Perfect): مانند “I had worked”
  • استمراری کامل (Past Perfect Continuous): مانند “I had been working”

 

زمان آینده (Future Tense):

 

  • ساده (Simple Future): مانند “I will work” یا “I am going to work”
  • استمراری (Future Continuous): مانند “I will be working”
  • کامل (Future Perfect): مانند “I will have worked”
  • استمراری کامل (Future Perfect Continuous): مانند “I will have been working”

هر یک از این زمان‌ها برای بیان وقوع یک فعل در زمان‌های مختلف استفاده می‌شود.

 

نحوه ساخت فعل ساده در سه زمان گذشته حال و اینده:

در اینجا نحوه‌ی ساخت فعل در زمان‌های حال ساده، گذشته ساده، و آینده ساده را با یک مثال برای هر زمان توضیح می‌دهم:

زمان حال ساده (Simple Present):

نحوه ساخت: برای فاعل اول شخص مفرد (I)، سوم شخص مفرد (he, she, it) و همچنین فاعل‌های دیگر (you, we, they) فعل اصلی به کار می‌رود. تنها تغییری که در فعل می‌افتد برای فاعل سوم شخص مفرد است که به اکثر افعال ‘s’ اضافه می‌شود.

مثال: He works every day.

معنی: او هر روز کار می‌کند.

 

زمان گذشته ساده (Simple Past):

نحوه ساخت: فعل به شکل گذشته‌ی خود تغییر می‌کند. برخی از افعال منظم هستند و با اضافه کردن ‘ed’ به شکل گذشته تبدیل می‌شوند، در حالی که افعال نامنظم شکل خاص خود را دارند.

مثال: She visited Paris last year.

معنی: او سال گذشته پاریس را دید.

 

زمان آینده ساده (Simple Future):

نحوه ساخت: با استفاده از “will” + فعل اصلی. یا برای بیان نیت یا برنامه‌ی قبلی با استفاده از “be going to” + فعل اصلی.

مثال: They will travel to Italy next summer.

معنی: آنها تابستان آینده به ایتالیا سفر خواهند کرد.

 

زمان نحوه ساخت مثال معني
حال ساده فعل اصلي (+s براي سوم شخص مفرد) He works every day. او هر روز کار مي‌کند.
گذشته ساده فعل گذشته (منظم يا نامنظم) She visited Paris last year. او سال گذشته پاريس را ديد.
آينده ساده will + فعل اصلي They will travel to Italy next summer. آنها تابستان آينده به ايتاليا سفر خواهند کرد.

نحوه ساخت افعال بی قاعده در سه زمان گذشته، حال و اینده ساده:

فعل‌های بی‌قاعده (irregular verbs) در زبان انگلیسی افعالی هستند که شکل گذشته‌ی آن‌ها با اضافه‌کردن “ed” به پایان فعل ایجاد نمی‌شود. برای استفاده از این افعال در سه زمان حال ساده، گذشته ساده، و آینده ساده باید شکل‌های مختلف آن‌ها را بدانید.

 

زمان حال ساده (Simple Present):

برای اکثر فاعل‌ها فعل اصلی به کار می‌رود. اما برای فاعل سوم شخص مفرد (he, she, it) باید موارد خاص را در نظر گرفت. مثلاً “go” می‌شود “goes”.

مثال: He goes to school every day.

معنی: او هر روز به مدرسه می‌رود.

زمان گذشته ساده (Simple Past):

باید شکل گذشته‌ی فعل بی‌قاعده را استفاده کنید. مثلاً شکل گذشته‌ی “go” می‌شود “went”.

مثال: She went to Paris last year.

معنی: او سال گذشته به پاریس رفت.

 

زمان آینده ساده (Simple Future):

نحوه ساخت برای فعل‌های بی‌قاعده همانند فعل‌های منظم است: “will” + فعل اصلی.

مثال: They will go to Italy next summer.

معنی: آنها تابستان آینده به ایتالیا خواهند رفت.

 

معرفی رایج ترین استثناها برای ساخت افعال انگلیسی در زمان حال ساده، گذشته ساده و اینده ساده:

در زبان انگلیسی، استثناها و قوانین خاص برای ساخت افعال وجود دارد، به ویژه در زمان حال ساده و گذشته ساده. در زیر به برخی از مهم‌ترین استثناها اشاره می‌شود:

حال ساده (Simple Present):

افعالی که به “y” پایان می‌پذیرند: اگر قبل از “y” یک حرف صدادار وجود داشته باشد، تغییری نمی‌کند و فقط “s” اضافه می‌شود: play → plays. اما اگر قبل از “y” حرف بی‌صدا باشد، “y” به “ies” تغییر می‌کند:

cry → cries.

افعالی که به “o” پایان می‌پذیرند: معمولاً “es” اضافه می‌شود:

do → does, go → goes.

افعالی با پایان‌های خاص: بعضی افعال با “ss”, “sh”, “ch”, “x” یا “z” به “es” انتها می‌پذیرند:

 

kiss → kisses, watch → watches.

 

گذشته ساده (Simple Past):

 

افعال بی‌قاعده: این افعال پترن خاصی برای تغییر به شکل گذشته ندارند و باید حفظ شوند. مثال:

go → went, see → saw, drink → drank.

افعال منتظم با پایان “e”: فقط “d” اضافه می‌شود:

love → loved.

افعال منتظم با پایان “y”: اگر قبل از “y” حرف بی‌صدا باشد، “y” به “ied” تغییر می‌کند: cry → cried. ولی اگر قبل از “y” حرف صدادار باشد، فقط “ed” اضافه می‌شود:

play → played.

آینده ساده (Simple Future):

در زمان آینده ساده استثناهای خاصی وجود ندارد، زیرا ما فقط از “will” به همراه فعل اصلی استفاده می‌کنیم، مانند:

I will go، They will see، She will play.

دیدگاهتان را بنویسید