مصدر بدون to در زبان انگلیسی چیست

مصدرهای انگلیسی به دو فرم کلی ساده و با to شناخته می شوند. هرکدام از این نوع مصدر ها دارای گرامر و ساختار ویژه هستند. به نحوی که مصدر های با to برای برخی فعل ها، و مصدر های بدون to برای برخی دیگر کاربرد دارند. در زیر به انواع مصدر و اینکه مصدر بدون to در زبان انگلیسی چیست پرداخته شده است.

مصدر بدون to در زبان انگلیسی چیست:

مصدر در زبان انگلیسی به دو شکل آمده است:
مصدر ساده (Bare infinitive): این فرم شامل فعل اصلی به تنهایی (بدون “to”) است. مثلاً: go, see, be, have.
مصدر با “to” (To-infinitive): این فرم شامل “to” به علاوه فعل اصلی است. مثلاً: to go, to see, to be, to have.

مصدر با “to” (To-infinitive) در موارد زیر استفاده می‌شود:

پس از افعال خاص: بعضی افعال نیاز دارند که فعل بعدی آن‌ها به شکل مصدر با “to” بیاید. مثلاً:

want (I want to eat.), need (She needs to study.), like (They like to play football.)

پس از صفت‌ها: وقتی یک صفت به یک فعل اشاره دارد. مثلاً:

It’s important to be on time. She is eager to learn.

پس از اسم‌ها:

It’s time to sleep. They have the ability to understand.

برای نشان دادن هدف یا منظور:

I came here to see you. She studies to learn more.

پس از بعضی از ضمایر و اسم‌ها:

something to eat, anyone to help.

پس از برخی قیدها:

It’s too cold to swim. She is old enough to drive.

پس از برخی از افعال حسی یا عقلی:

We heard her to sing.

(گرچه در این مثال، استفاده از مصدر بدون “to” هم معمول‌تر است: We heard her sing.)

با این حال، در برخی موارد، از مصدر بدون “to” استفاده می‌شود، مانند پس از modal verbs (can, could, will, would, shall, should, may, might, must) یا بعضی افعال دیگر مثل “let”, “make”, و “see”.

مصدر بدونto (Bare infinitive):

مصدر بدون “to” (Bare infinitive) به فعل اصلی بدون “to” اشاره دارد. به عبارت دیگر، فقط فعل اصلی به تنهایی را در نظر می‌گیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

walk
see
eat
run

نحوه‌ی ساخت مصدر بدون “to” بسیار ساده است؛ فقط کافی است از فعل اصلی استفاده کنید و “to” را حذف کنید. اما کی از مصدر بدون “to” استفاده می‌کنیم؟

پس از افعال مدال: افعال مدال به افعالی اشاره دارند که معمولاً مفهومی مرتبط با الزام، توانایی، اجازه یا احتمال را اضافه می‌کنند. پس از این افعال، از مصدر بدون “to” استفاده می‌شود.

can (She can swim.)
must (You must leave now.)
will (I will go tomorrow.)
should (They should stay.)

پس از برخی افعال خاص: این افعال شامل:

let (Let him go.)
make (She made him cry.)
see (I saw her dance.)
hear (We heard them sing.)

در ساختارهای مخصوصی مانند:

would rather (I would rather stay home.)
had better (You had better save some money.)

پس از فعلی مانند “help” که هم با “to” و هم بدون “to” می‌تواند بیاید:

She helped me (to) prepare the meal.

در جملات مثبت و منفی با فعل‌های اصلی:

Birds sing.
Cats don’t fly.

 

در چه شرایطی جای مصدر با to و بدون to عوض می شود؟

بعضی اوقات در زبان انگلیسی، با توجه به موقعیت یا ساختار جمله، جای مصدر با “to” و مصدر بدون “to” عوض می‌شود. در اینجا چند مورد از این تغییرات آورده شده‌اند:

پس از افعال مدال: مصدر با “to” به مصدر بدون “to” تبدیل می‌شود:

I can to dance. (غلط)
I can dance. (درست)

پس از افعال خاص مانند let, make, see, hear, watch, feel, notice, و observe:

She let me to take a break. (غلط)
She let me take a break. (درست)

در ساختار “would rather”:

I would rather to stay at home. (غلط)
I would rather stay at home. (درست)

پس از برخی افعال حسی یا عقلی مانند “see”, “hear”, “watch”, “feel”, “notice”, و “observe”:

I watched her to dance. (غلط)
I watched her dance. (درست)

در ساختار “had better”:

You had better to go now. (غلط)
You had better go now. (درست)

پس از “help”: اگرچه بعد از “help” هم می‌توان از مصدر با “to” استفاده کرد و هم بدون آن، اما در انگلیسی آمریکایی، معمولاً مصدر بدون “to” استفاده می‌شود:

Can you help me to move this? (درست، ولی بیشتر در انگلیسی بریتانیایی)
Can you help me move this? (درست، و معمول‌تر در انگلیسی آمریکایی)

همچنین برای برخی از فعل‌ها، استفاده از “to” یا بدون آن می‌تواند معنی متفاوتی داشته باشد. به مثال زیر توجه کنید:

Forget to do (یادمان رفته که چیزی را انجام دهیم):

I forgot to lock the door.
(یعنی قرار بود قفل کنم، اما یادم رفت)

Forget doing (فراموش کردن که چیزی را انجام داده‌ایم):

I forgot locking the door.
(یعنی نمی‌دانم قفل کرده‌ام یا نه)