گرامر am is are

Am و is و are در دسته افعال کمکی قرار می گیرند. این افعال معمولا به طور تکی در جمله و یا با قید و یا افعال دیگر ترکیب می شوند. در زیر به بررسی گرامر am is are پرداخته شده است.

گرامر am is are:

“am”, “is”, و “are” همه فرم‌های مختلف فعل “be” در انگلیسی هستند. این فعل به تنهایی یا به عنوان یک فعل کمکی به کار می‌رود. در زیر به معنی و کاربرد هر یک از این فرم‌ها پرداخته شده‌است:

am
معنی: من هستم

کاربرد: فقط با ضمیر موصلی “I” استفاده می‌شود.

مثال: “I am a teacher.”
(من یک معلم هستم)

مثال در استفاده به عنوان فعل کمکی: “I am reading a book.”
(من یک کتاب می‌خوانم)

is
معنی: هست

کاربرد: با ضمایر موصلی سوم شخص مفرد و اسم‌های مفرد استفاده می‌شود (he, she, it).

مثال: “She is a doctor.”
(او [زن] یک دکتر هست)

“It is raining.”
(دارد باران می‌آید)

مثال در استفاده به عنوان فعل کمکی: “She is singing.”
(او دارد می‌خواند)

are
معنی: هستند یا هستید

کاربرد: با ضمایر موصلی اول شخص جمع (we), دوم شخص مفرد و جمع (you), و سوم شخص جمع (they) و اسم‌های جمع استفاده می‌شود.

مثال: “We are students.”
(ما دانش‌آموزان هستیم)

“They are friends.”
(آن‌ها دوست هستند)

مثال در استفاده به عنوان فعل کمکی: “They are playing football.”
(آن‌ها فوتبال بازی می‌کنند)

به طور خلاصه، “am”, “is”, و “are” همه فرم‌های فعل “be” در زمان حال ساده هستند و بر اساس ضمیر یا فاعل جمله تغییر می‌کنند. این فعل‌ها هم می‌توانند به تنهایی به کار بروند تا وضعیت یا هویت را نشان دهند و هم به عنوان فعل کمکی در جملات استمراری استفاده شوند.

 

گرامر am is are:

حالا بیایید گرامر ساخت جمله با “am”, “is”, و “are” را بررسی کنیم:

am:
استفاده می‌شود با: “I”

مثال: “I am tired.”
(من خسته‌ام)

در ساختار استمراری: “I + am + verb-ing”

مثال: “I am studying.”
(من در حال مطالعه هستم)

is:
استفاده می‌شود با: “he”, “she”, “it”, و اسم‌های مفرد

مثال: “He is a teacher.”
(او یک معلم است)

در ساختار استمراری: “he/she/it + is + verb-ing”

مثال: “She is singing.”
(او دارد می‌خواند)

are:
استفاده می‌شود با: “we”, “you”, “they”, و اسم‌های جمع

مثال: “We are students.”
(ما دانش‌آموزان هستیم)

در ساختار استمراری: “we/you/they + are + verb-ing”

مثال: “They are playing.”
(آن‌ها دارند بازی می‌کنند)

صرف فعل am is are در زمان های مختلف:

این سه فعل کمکی که از زیر مجموعه های فعل be هستند، در دسته افعال بی قاعده قرار دارند. در نتیجه در زمان های مختلف، به صورت های متعددی صرف می شوند.
در زیر به بررسی این زمان ها پرداخته شده است:

زمان	I	He/She/It	We/You/They
حال ساده	am	is	are
حال استمراري	am …ing	is …ing	are …ing
گذشته ساده	was	was	were
گذشته استمراري	was …ing	was …ing	were …ing
آينده ساده	will be	will be	will be
آينده استمراري	will be …ing	will be …ing	will be …ing

 

این جدول شامل تمام زمان‌های انگلیسی نیست، بلکه فقط شامل برخی از زمان‌های اصلی است. زمان‌هایی مانند حال کامل، گذشته کامل، و غیره در این جدول وجود ندارند. این جدول برای نمایش صرف فعل “be” در زمان‌های اصلی استفاده شده است.

 

استثناها و نکات مهم در استفاده از am is are:

“am”, “is”, و “are” فرم‌های مختلف فعل “be” در زبان انگلیسی هستند. در زیر به برخی از استثناها و نکات مهم مرتبط با استفاده از این فعل‌ها پرداخته شده‌است:

موقعیت ضمیر:
“am” فقط با “I” استفاده می‌شود: I am
“are” با “you”, “we”, “they” و اسم‌های جمعی استفاده می‌شود: You are, We are, They are
“is” با “he”, “she”, “it” و اسم‌های مفرد استفاده می‌شود: He is, She is, It is

• سوالی و منفی:

ساخت سوالی: “Are you a student?”, “Is he your brother?”

ساخت منفی: “I am not tired.”, “They are not at home.”, “He is not my friend.”

• استثنا در گفتار:
  در گفتار محاوره‌ای, ممکن است “I am” را به صورت “I’m”, “you are” را به صورت “you’re”, “he is” را به صورت “he’s” و غیره مشاهده کنید.

 

• پرسش در مورد مکان:
  هنگامی که سوالی در مورد مکان مطرح می‌شود، معمولاً “is” یا “are” در ابتدای جمله می‌آید:

“Where are you?”

“Where is the book?”

• توصیف وضعیت فعلی:
  “am”, “is”, و “are” می‌توانند برای توصیف وضعیت فعلی استفاده شوند:

“I am cold.”

“She is hungry.”

“They are excited.”

• با حروف اضافه:
  “am”, “is”, و “are” اغلب با حروف اضافه مثل “in”, “on”, “at”, “with” و غیره استفاده می‌شوند:

“She is at school.”

“They are on vacation.”

• با صفات:
  برای توصیف ویژگی‌ها یا حالت‌ها، می‌توان از این فعل‌ها به همراه صفات استفاده کرد:

“He is tall.”

“They are happy.”

“I am tired.”

• در جملات حال استمراری:
  به عنوان فعل کمکی در ساخت جملات حال استمراری:

“I am reading a book.”

“She is writing a letter.”

“They are playing soccer.”