گرامر have had

Have و hadافعالی در انگلیسی هستند که می توانند هم به عنوان فعل اصلی و هم به عنوان فعل کمکی در جمله سازی مورد استفاده واقع شوند. در واقع had شکل گذشته have است. در زیر به بررسی دقیق تر گرامر have had پرداخته شده است.

گرامر have had:

در پاسخ به این سوال که ” گرامر have had ” چیست، ابتدا باید گفت که “have” و “had” دو فعل مختلف در زبان انگلیسی هستند که می‌توانند به عنوان فعل اصلی یا فعل کمکی استفاده شوند. در اینجا به معنی و کاربردهای این دو فعل می‌پردازیم:

Have (دارد/داریم):

به عنوان فعل اصلی: به معنای “داشتن” استفاده می‌شود.

مثال: “I have a book.”
(من یک کتاب دارم)

به عنوان فعل کمکی: در ساخت زمان‌های کامل (perfect tenses) استفاده می‌شود.

مثال: “I have eaten.”
(من خورده‌ام)

Had (داشت/داشتیم):

به عنوان فعل اصلی: گذشته‌ی فعل “have” است و به معنای “داشتن” در گذشته استفاده می‌شود.

مثال: “She had a car.”
(او یک ماشین داشت)

به عنوان فعل کمکی: در ساخت زمان گذشته کامل (past perfect) استفاده می‌شود.

مثال: “They had left before the rain started.”
(آنها قبل از شروع باران رفته بودند)

در کل، “have” و “had” به تنهایی یا به همراه فعل‌های دیگر می‌توانند نقش‌های مختلفی در جملات انگلیسی ایفا کنند. از آن‌ها می‌توان به عنوان فعل‌های اصلی یا کمکی استفاده کرد.

 

بررسی گرامر have:

در زیر “have” را به عنوان فعل اصلی و فعل کمکی بررسی می‌کنیم:

Have به عنوان فعل اصلی:

معنا: وقتی “have” به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود، معمولاً به معنای “داشتن” یا “بهره‌برداری از” است.
مثال ها:

“I have two brothers.”
(من دو برادر دارم)

“She has a beautiful voice.”
(او یک صدای زیبا دارد)

“We have lunch at 1 pm.”
(ما ناهار را ساعت یک می‌خوریم)

Have به عنوان فعل کمکی:

معنا: در این حالت، “have” برای ساخت زمان‌های کامل (perfect tenses) استفاده می‌شود. به همراه فعل به صورت مصدر با “ed” یا شکل سوم فعل (past participle) می‌آید.

مثال ها:

Present Perfect: “She has finished her work.”
(او کارش را تمام کرده است)

Past Perfect: “They had already left when I arrived.”
(وقتی من رسیدم، آن‌ها قبلاً رفته بودند)

Future Perfect: “By next year, he will have completed his studies.”
(تا سال آینده، او مطالعاتش را تمام خواهد کرد)

“Have” همچنین می‌تواند به عنوان فعل کمکی در ساخت مجهول و یا موارد دیگری مانند “have to” برای بیان وظیفه یا الزام استفاده شود.

“The letter has been sent.”
(نامه فرستاده شده است)

“I have to go now.”
(الان باید بروم)

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، “have” یکی از فعل‌های پرکاربرد و چندوظیفه در زبان انگلیسی است و در موارد مختلف می‌توان از آن استفاده کرد.

بررسی گرامر had:

در زیر “had” را به عنوان فعل اصلی و فعل کمکی بررسی می‌کنیم:

Had به عنوان فعل اصلی:

معنا: وقتی “had” به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود، به معنای گذشته‌ی فعل “have” است، یعنی “داشته است”.
مثال ها:

“She had a cat when she was young.”
(وقتی جوان بود، یک گربه داشت)

“They had a house in the countryside.”
(آن‌ها یک خانه در حومه شهر داشتند)

Had به عنوان فعل کمکی:

معنا: “Had” به عنوان فعل کمکی برای ساخت زمان Past Perfect (گذشته کامل) استفاده می‌شود. زمان گذشته کامل نشان‌دهنده‌ی یک عمل یا واقعه‌ای است که قبل از یک واقعه یا زمان دیگر در گذشته رخ داده است. “Had” به همراه فعل به صورت مصدر با “ed” یا شکل سوم فعل (past participle) می‌آید.
مثال ها:

“He had never seen such a beautiful sunset before that day.”
(قبل از آن روز، هرگز چنین غروب زیبایی ندیده بود)

“By the time we got to the theater, the movie had already started.”
(وقتی به تئاتر رسیدیم، فیلم قبلاً شروع شده بود)

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، “had” هم می‌تواند به عنوان فعل اصلی به معنای “داشتن” در گذشته استفاده شود و هم به عنوان فعل کمکی برای ساخت زمان‌های کامل در گذشته.

 

فعل	نوع استفاده	معنا	مثال
Have	فعل اصلي	داشتن	I have a car.
Have	فعل کمکي (Present Perfect)	براي ساخت زمان حال کامل	I have visited Paris.
Had	فعل اصلي	داشتن (در گذشته)	She had a cat when she was young.
Had	فعل کمکي (Past Perfect)	براي ساخت زمان گذشته کامل	He had never seen such a beautiful sunset before that day.

Have had به چه معناست:

وقتی “have had” در انگلیسی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اولی (“have”) به عنوان یک فعل کمکی به کار می‌رود و دومی (“had”) به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. این ساختار بیان‌کننده زمان “حال کامل” (Present Perfect) است.

معنی: “have had” معنی “داشته‌ام” یا “تجربه داشته‌ام” می‌دهد.

مثال:

I have had breakfast already.
(من قبلاً صبحانه خورده‌ام)

They have had three tests this week.
(آنها این هفته سه امتحان داشته‌اند)

در مثال اول، “have” به عنوان فعل کمکی حال کامل و “had” به عنوان فعل اصلی (که نشان‌دهنده گذشته‌ی “have” است) به کار رفته است. در واقع، جمله نشان‌دهنده یک عملی است که در گذشته شروع شده و تأثیر آن هنوز به حال ادامه دارد یا به تازگی به پایان رسیده است.