my your دو ضمیر ملکی مربوط به اول شخص مفرد یعنی i و دوم شخص مفرد یعنی you هستند. my ضمیر ملکی استفاده‌شده برای نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با چیزی که متعلق به سخن‌گو است. در حالیکه your ضمیر ملکی استفاده‌شده برای نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با چیزی که متعلق به شخص یا اشخاصی است که به آن‌ها صحبت می‌شود (گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان). همین مساله عامل تفاوت در گرامر my your است. در ادامه به بررسی گرامر my your پرداخته شده است.
گرامر my your:
در زیر “my” و “your”، که هر دو ضمایر ملکی هستند، معنا و توضیح داده شده‌اند:
my:
توضیح: ضمیر ملکی استفاده‌شده برای نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با چیزی که متعلق به سخن‌گو است.
مثال و معنی:
This is my book.
(این کتاب من است)
My brother lives in New York.
(برادر من در نیویورک زندگی می‌کند)
your:
توضیح: ضمیر ملکی استفاده‌شده برای نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با چیزی که متعلق به شخص یا اشخاصی است که به آن‌ها صحبت می‌شود (گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان).
مثال و معنی:
Is this your car?
(آیا این ماشین تو(ی شما) است؟)
I met your father yesterday.
(من دیروز پدرت(ان) را ملاقات کردم)
هر دوی “my” و “your” قبل از اسم‌ها قرار می‌گیرند تا مالکیت یا وابستگی را نشان دهند. “my” برای اشاره به خود سخن‌گو و “your” برای اشاره به گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان استفاده می‌شود.
گرامر استفاده از my در جملات:
گرامر استفاده از “my” در جملات به شرح زیر است:
نوع: ضمیر ملکی مفرد
معنا: نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با سخن‌گو
موقعیت در جمله: “my” معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد تا مالکیت یا وابستگی را نشان بدهد.
انطباق با تعداد: “my” هم با اسم‌های مفرد و هم با اسم‌های جمع به کار می‌رود، اما خود “my” تغییر نمی‌کند.
مثال‌ها:
My friend is coming over.
(دوست من قصد دارد بیاید)
My shoes are new.
(کفش‌های من جدید هستند)
I lost my keys.
(کلید‌های من را گم کرده‌ام)
My sister’s name is Sara.
(اسم خواهر من سارا است)
نکته: “my” فقط برای نشان‌دهنده مالکیت یا وابستگی به سخن‌گو استفاده می‌شود و نمی‌توان از آن برای اشاره به مالکیت گوش‌دهنده یا دیگران استفاده کرد.
گرامر استفاده از your در جملات:
گرامر استفاده از “your” در جملات به شرح زیر است:
نوع: ضمیر ملکی
معنا: نشان‌دهنده مالکیت یا ارتباط با گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان
موقعیت در جمله: “your” معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد تا مالکیت یا وابستگی را نشان بدهد.
انطباق با تعداد: “your” می‌تواند با اسم‌های مفرد و اسم‌های جمع به کار برود، اما خود “your” تغییر نمی‌کند.
مثال‌ها:
Is this your pen?
(آیا این خودکار تو(ی شما) است؟)
Where are your parents?
(والدینت(ان) کجا هستند؟)
I like your dress.
(لباست(تان) را دوست دارم)
This is your last chance.
(این آخرین فرصت تو(ی شما) است)
نکته: “your” برای اشاره به مالکیت یا وابستگی به گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان استفاده می‌شود. به همین دلیل, وقتی سخن‌گو به خودش اشاره می‌کند, از “my” استفاده می‌کند, ولی وقتی به گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان اشاره دارد از “your” استفاده می‌شود.
| ضمير ملکي | معنا | موقعيت در جمله | انطباق با تعداد | مثال |
|---|---|---|---|---|
| my | نشان‌دهنده مالکيت يا ارتباط با سخن‌گو | قبل از اسم | اسم‌هاي مفرد و جمع | This is my book. |
| your | نشان‌دهنده مالکيت يا ارتباط با گوش‌دهنده يا گوش‌دهندگان | قبل از اسم | اسم‌هاي مفرد و جمع | Is this your pen? |
نکات مهم در استفاده از my your:
نکات مهم در استفاده از “my” و “your” عبارتند از:
تفاوت در نقطه نظر:
“my” مالکیت یا ارتباط با سخن‌گو را نشان می‌دهد.
“your” مالکیت یا ارتباط با گوش‌دهنده یا گوش‌دهندگان را نشان می‌دهد.
انطباق با تعداد:
هر دو ضمیر، “my” و “your”، با اسم‌های مفرد و جمع به کار می‌روند، اما خود ضمایر تغییر نمی‌کنند.
موقعیت:
هر دوی این ضمایر ملکی قبل از اسم‌ها استفاده می‌شوند.
استفاده از “your” برای جمع و مفرد:
“your” می‌تواند به یک نفر (مفرد) یا به چند نفر (جمع) اشاره کند. مثلاً “Is this your pen?” می‌تواند به یک نفر یا گروه اشاره داشته باشد.
تاکید بر مالکیت:
وقتی می‌خواهید بر مالکیت تاکید داشته باشید، می‌توانید از “own” پس از ضمایر ملکی استفاده کنید. مثلاً
“It’s my own fault” یا “Is this your own design?”
ترکیب با ضمایر تأکیدی:
می‌توانید ضمایر ملکی را با ضمایر تأکیدی ترکیب کنید. مانند “myself” یا “yourself”.
موارد استثنا:
در مواقعی که بخواهیم بدون ذکر اسم، مالکیت را نشان بدهیم، از ضمایر موصولی مثل “mine” یا “yours” استفاده می‌شود: “This book is mine.” یا “Is this pen yours?”
با داشتن این نکات در ذهن، استفاده صحیح و دقیق از “my” و “your” در انگلیسی راحت‌تر خواهد شد.