“verb complements” (یا مکمل‌های فعلی) به آن عناصری اشاره دارد که پس از فعل می‌آیند و اطلاعات بیشتری در مورد فعل ارائه می‌دهند. بسته به گرامر verb complements مورد نیاز در جمله، این عناصر می توانند نقش مکمل فعل، مفعول، سند و … باشند. در زیر به بررسی دقیق تر این نوع گرامر پرداخته شده است.
گرامر verb complements:
در زبان انگلیسی، “verb complements” (یا مکمل‌های فعلی) به آن عناصری اشاره دارد که پس از فعل می‌آیند و اطلاعات بیشتری در مورد فعل ارائه می‌دهند. این مکمل‌ها می‌توانند از نوع اسم، ضمیر، صفت یا حتی فعل باشند. آنها به معنای فعل کمک می‌کنند و جمله را کامل می‌کنند.
مکمل‌های فعلی شامل:
مفعول (Object): اسم یا ضمیری که مستقیماً به فعل وابسته است.
She reads a book.
مفعول غیر مستقیم (Indirect Object): اسم یا ضمیری که به فعل وابسته است، اما قبل از مفعول مستقیم می‌آید.
She gave him a book.
مکمل‌های مسندی (Predicative Complements): معمولاً پس از فعل‌هایی مانند “be”, “become”, “seem”, و “appear” آمده و شامل اسم یا صفت است.
The boy is a doctor.
She seems happy.
مکمل‌های فعلی (Verb Complements): شامل فعل‌هایی است که با to-infinitive، bare infinitive (بدون “to”) یا -ing شکل استفاده می‌شوند.
She wants to go to the store.
I saw him run.
I enjoy swimming.
وقتی فعلی در جمله به یک مکمل نیاز دارد تا معنای خود را کامل کند، به آن فعل ترانزیتیو گفته می‌شود. وقتی فعلی نیازی به مکمل نداشته باشد، به آن فعل اینترانزیتیو می‌گویند.
مکمل‌های فعلی ممکن است الزامی یا اختیاری باشند. به عنوان مثال، در جمله “She gave a book”, “a book” یک مکمل الزامی است، اما در جمله “She reads in the park”, “in the park” یک مکمل اختیاری است.
گرامر verb complements در ساخت جملات:
در انگلیسی، “verb complements” (مکمل‌های فعلی) اجزاء مختلفی هستند که به فعل کمک می‌کنند تا معنای کامل و دقیقی ارائه دهد. این مکمل‌ها می‌توانند مفعول‌ها، مکمل‌های مسندی یا مکمل‌های فعلی باشند.
مفعول‌ها (Objects)
مفعول مستقیم (Direct Object): اسم یا ضمیری که معمولاً بلافاصله بعد از فعل می‌آید.
She loves chocolate.
مفعول غیر مستقیم (Indirect Object): اسم یا ضمیری که بلافاصله قبل از مفعول مستقیم قرار می‌گیرد یا با پیشوند “to” یا “for” بعد از مفعول مستقیم قرار می‌گیرد.
She gave him a gift.
She bought a gift for him.
مکمل‌های مسندی (Predicative Complements)
این مکمل‌ها معمولاً با فعل‌هایی مانند “be”, “become”, “seem”, و “look” استفاده می‌شوند و می‌توانند اسم یا صفت باشند.
He is a teacher.
The cake smells delicious.
مکمل‌های فعلی (Verb Complements)
To-infinitive: معمولاً پس از برخی فعل‌ها و صفت‌ها، از جمله “want”, “hope”, “easy”, و “difficult” استفاده می‌شود.
She wants to leave.
Bare infinitive (بدون “to”): معمولاً پس از فعل‌های modal یا بعضی از فعل‌های دیگر مانند “make”, “let”, و “help” استفاده می‌شود.
They made her do the work.
-ing form: بعد از فعل‌هایی مانند “enjoy”, “like”, “start”, و “continue” استفاده می‌شود.
I enjoy swimming.
در مورد چگونگی استفاده از مکمل‌های فعلی در جملات، باید به فعل‌های خاص و نحوه‌ی ترکیب آنها با مکمل‌های فعلی دقت کرد. برخی فعل‌ها می‌توانند با بیش از یک نوع مکمل فعلی ترکیب شوند، در حالی که برخی دیگر فقط با یک نوع مکمل فعلی ترکیب می‌شوند.
| نوع مکمل | توضيح | مثال |
|---|---|---|
| مفعول مستقيم (Direct Object) | اسم يا ضميري که بلافاصله بعد از فعل مي‌آيد. | She loves chocolate. |
| مفعول غير مستقيم (Indirect Object) | اسم يا ضميري که بلافاصله قبل از مفعول مستقيم قرار مي‌گيرد يا با پيشوند “to” يا “for” بعد از مفعول مستقيم قرار مي‌گيرد. | She gave him a gift. |
| مکمل‌هاي مسندي (Predicative Complements) | بعد از فعل‌هايي مانند “be”, “become”, “seem”, و “look” استفاده مي‌شوند و مي‌توانند اسم يا صفت باشند. | He is a teacher. |
| To-infinitive | معمولاً پس از برخي فعل‌ها و صفت‌ها. | She wants to leave. |
| Bare infinitive | معمولاً پس از فعل‌هاي modal يا بعضي از فعل‌هاي ديگر مانند “make”, “let”, و “help”. | They made her do the work. |
| -ing form | بعد از فعل‌هايي مانند “enjoy”, “like”, “start”, و “continue”. | I enjoy swimming. |
نکات مهم در ساخت verb complements:
هنگامی که با “verb complements” در زبان انگلیسی مواجه می‌شویم، باید به چند نکته مهم توجه داشت:
- نوع فعل: همه فعل‌ها به مکمل‌های مشابه نیاز ندارند. برخی فعل‌ها ممکن است نیاز به مفعول مستقیم داشته باشند، در حالی که دیگران ممکن است نیازی به مکمل نداشته باشند.
- موقعیت مکمل: مکمل‌ها معمولاً بلافاصله بعد از فعل ظاهر می‌شوند، ولی در بعضی موارد، ممکن است یک عنصر دیگر (مانند مفعول غیر مستقیم) قرار بگیرد.
- فعل‌ها و ساختارهای خاص: برخی فعل‌ها با ساختارهای خاص مکمل می‌شوند. به عنوان مثال، بعضی از فعل‌ها با “-ing” و بعضی دیگر با “to-infinitive” مکمل می‌شوند.
- فعل‌های مسندی: فعل‌هایی مانند “be”, “seem”, “become” و “appear” می‌توانند با مکمل‌های مسندی مکمل شوند، که می‌توانند اسم یا صفت باشند.
- فعل‌های موجب: فعل‌هایی مانند “make”, “let”, و “help” معمولاً با bare infinitive (بدون “to”) مکمل می‌شوند.
- فعل‌های حالتی (modals): افعال حالتی مانند “can”, “will”, “should” و غیره با bare infinitive مکمل می‌شوند.
- توجه به معنا: در برخی موارد، انتخاب بین “-ing” یا “to-infinitive” ممکن است معنای جمله را تغییر دهد. به عنوان مثال، تفاوت بین “I stopped to smoke” و “I stopped smoking” است.
- فعل‌های با دو مکمل: بعضی از فعل‌ها ممکن است دو مکمل داشته باشند، به عنوان مثال یک مفعول مستقیم و یک مفعول غیر مستقیم.