food قابل شمارش است یا غیر قابل شمارش

اسامی در انگلیسی در دسته بندی های متعددی تقسیم می شوند. یکی از این دسته بندی ها، اسامی را در دو نوع قابل شمارش و غیر قابل شمارش تقسیم می کند. اما چگونه می توان اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش را تفکیک نمود؟ food قابل شمارش است یا غیر قابل شمارش؟

food قابل شمارش است یا غیر قابل شمارش:

در زبان انگلیسی، اسامی به دو دسته تقسیم می‌شوند: قابل شمارش و غیر قابل شمارش. تمایز این دو دسته در تعداد و مقدار است.

اسامی قابل شمارش (Countable Nouns):

این اسامی از نظر تعداد قابل شمارش هستند.
می‌توانند با یک عدد توصیف شوند (مثل یک، دو، سه، و غیره).
معمولاً می‌توانند با “a” یا “an” آغاز شوند.
می‌توانند در حالت جمع و مفرد باشند.

مثال:

Book (کتاب) – Books (کتاب‌ها)
Apple (سیب) – Apples (سیب‌ها)
Dog (سگ) – Dogs (سگ‌ها)

اسامی غیر قابل شمارش (Uncountable Nouns):

این اسامی از نظر تعداد قابل شمارش نیستند و فقط از نظر مقدار توصیف می‌شوند.
نمی‌توانند با یک عدد توصیف شوند و معمولاً با “some” یا “any” توصیف می‌شوند.
نمی‌توانند با “a” یا “an” آغاز شوند.
در اکثر مواقع، فقط در حالت مفرد هستند و حالت جمع ندارند.

مثال:

Water (آب) – نمی‌توانیم بگوییم “two waters” ولی می‌توانیم بگوییم “two bottles of water”
Sugar (شکر) – نمی‌توانیم بگوییم “three sugars” ولی می‌توانیم بگوییم “three spoons of sugar”

Information (اطلاعات) – هیچ وقت “informations” نداریم

به نظر می‌رسد ساده است، اما برخی از اسامی می‌توانند در برخی موارد قابل شمارش و در برخی موارد غیر قابل شمارش باشند، بسته به معنی یا استفاده‌ی آن‌ها. برای مثال، “glass” می‌تواند به معنی “شیشه” (غیر قابل شمارش) یا “یک لیوان” (قابل شمارش) باشد.

 

در انگلیسی food قابل شمارش است یا غیر قابل شمارش:

کلمه‌ی “food” در انگلیسی به طور عمده به عنوان یک اسم غیر قابل شمارش استفاده می‌شود. به معنای مواد غذایی یا غذا به طور کلی استفاده می‌شود و معمولاً نمی‌توانیم آن را با یک شماره مشخص کنیم.

مثال:

I need some food.
(من به غذا نیاز دارم)

We don’t have enough food for the party.
(ما غذای کافی برای مهمانی نداریم)

اگر بخواهیم به تک‌تک موارد غذایی اشاره کنیم یا آن‌ها را شمارش کنیم، باید از نام خاص آن ماده غذایی استفاده کنیم مانند “apple” (سیب) یا “cake” (کیک) که هر دو قابل شمارش هستند.

 

ایا در شرایطی خاص، می توان food را به صورت شمارشی به کار برد:

بله، در برخی موارد خاص، می‌توان “food” را به صورت شمارشی به کار برد، اگرچه این کار نسبتاً نادر است. معمولاً “food” به عنوان یک اسم غیر قابل شمارش استفاده می‌شود و به معنای غذا یا مواد غذایی به کلی استفاده می‌شود.

ولی در برخی موارد، می‌توان از “food” به عنوان یک اسم قابل شمارش استفاده کرد، وقتی که می‌خواهیم به نوع خاصی از غذاها اشاره کنیم یا غذاهای مختلف را شمارش کنیم.

مثال:

The festival offers a variety of foods from all over the world.
(در این جمله، “foods” به معنای انواع مختلف غذاها استفاده شده‌است)

The different foods you presented were all delicious.
(در اینجا نیز “foods” به انواع مختلف غذاها اشاره دارد)

با این حال، در بیشتر موارد، “food” به عنوان یک اسم غیر قابل شمارش استفاده می‌شود و نباید با آن “s” اضافه کرد. اما در موارد خاص و با معنی‌های خاص، می‌توان آن را به صورت قابل شمارش استفاده کرد.

 

ایا زیرمجموعه های food شمارشی هستند:

بله، بسیاری از زیرمجموعه‌های “food” (غذا) قابل شمارش هستند. وقتی صحبت از غذاهای مخصوص یا موارد خاصی از غذا می‌شود، این اصطلاحات ممکن است قابل شمارش باشند. در اینجا مثال‌هایی از زیرمجموعه‌های قابل شمارش “food” را می‌بینید:

Apple (سیب): می‌توانیم بگوییم “three apples” (سه سیب).
Sandwich (ساندویچ): می‌توانیم بگوییم “two sandwiches” (دو ساندویچ).
Cake (کیک): می‌توانیم بگوییم “four cakes” (چهار کیک).
Egg (تخم‌مرغ): می‌توانیم بگوییم “six eggs” (شش تخم‌مرغ).
Burger (برگر): می‌توانیم بگوییم “five burgers” (پنج برگر).

با این حال، برخی زیرمجموعه‌های غذا نیز غیر قابل شمارش هستند. به عنوان مثال:

Rice (برنج): در معمول، ما نمی‌گوییم “three rices”
اما می‌توانیم بگوییم “three bowls of rice” (سه کاسه برنج).

Milk (شیر): ما نمی‌گوییم “two milks” مگر اینکه منظور دو بطری یا دو پیمانه شیر باشد.

Bread (نان): معمولاً می‌گوییم “two loaves of bread” (دو قطعه نان) نه “two breads”، مگر در موارد خاص که به نوع‌های مختلف نان اشاره داشته باشیم.
به همین ترتیب، بسته به نوع و معنی، بسیاری از زیرمجموعه‌های غذا ممکن است قابل شمارش یا غیرقابل شمارش باشند.