noun در انگلیسی به اسامی گفته می شود. این اسامی می توانند به منظور فرد، اشیا و چیزها، مکان ها و … باشند. هر کدام از این اسم ها با توجه به جمله ای که در ان قرار می گیرند، می توانند در نقش فاعل، مفعول و … باشند. در این مطلب به بررسی دقیق تر پاسخ به این سوال پرداخته شده است که noun چیست.
noun چیست:
البته، “noun” یا اسم، یکی از قسمتهای مهم و اساسی گرامر زبان انگلیسی است. اسم در واقع کلمهای است که به نام یک فرد، مکان، چیز یا ایده اشاره دارد.
انواع اسمها:
Proper Nouns (اسمهای خاص) و Common Nouns (اسمهای عام):
اسمها در زبان انگلیسی به دو دستهی اصلی تقسیم میشوند: اسمهای خاص و اسمهای عام. در اینجا تفاوتهای کلیدی بین این دو دسته را بررسی میکنیم:
اسمهای خاص (Proper Nouns):
تعریف: اسمهای خاص به اشخاص، مکانها، سازمانها یا هر چیز خاص و منحصر به فرد دیگری اشاره دارند.
حروف بزرگ: همیشه با حرف بزرگ شروع میشوند، حتی اگر در وسط جمله قرار داشته باشند.
مثال: Alice, Paris, Microsoft, Tuesday, Christmas
اسمهای عام (Common Nouns):
تعریف: اسمهای عام به اشیاء، افراد، یا مکانهای کلی اشاره دارند که نه الزاماً منحصر به فرد هستند.
حروف کوچک: در اغلب موارد با حرف کوچک شروع میشوند، مگر اگر در ابتدای جمله قرار داشته باشند.
مثال: girl, city, company, day, festival
تفاوتهای کلیدی:
- تخصیص: اسمهای خاص به چیزهای منحصر به فرد اشاره دارند، در حالی که اسمهای عام چیزهای کلی را نمایان میکنند.
- نگارش: اسمهای خاص همیشه با حرف بزرگ شروع میشوند، در حالی که اسمهای عام فقط زمانی با حرف بزرگ شروع میشوند که در ابتدای جمله قرار دارند.
Countable Nouns (اسمهای قابل شمارش):
چیزهایی که میتوان آنها را شمرد.
مثال: apple (apples), dog (dogs)
Uncountable Nouns (اسمهای غیر قابل شمارش):
چیزهایی که نمیتوان آنها را شمرد. اغلب با “some” یا “any” استفاده میشوند.
مثال: milk, sugar, advice
Concrete Nouns (اسمهای ملموس):
چیزهایی که میتوان آنها را حس یا مشاهده کرد.
مثال: ball, rain, noise
Abstract Nouns (اسمهای غیرملموس):
ایدهها، حالتها یا کیفیتهایی که نمیتوان آنها را حس یا مشاهده کرد.
مثال: love, bravery, freedom
Collective Nouns (اسمهای جمعی):
اسمهایی که به گروهی از افراد یا اشیاء اشاره دارند.
مثال: team, flock, bunch
نکات مهم:
تمیز دادن بین قابل شمارش و غیر قابل شمارش: برخی از اسمها ممکن است هر دو صفت را داشته باشند، بسته به معنایی که دارند. مثلاً “glass” میتواند به یک لیوان اشاره داشته باشد (قابل شمارش) یا به مادهٔ شیشه (غیر قابل شمارش).
تغییر شکل در جمع: اغلب اسمها با افزودن “s” به جمع تبدیل میشوند، اما بعضی از آنها استثناء دارند.
مثال: man (men), child (children).
مالکیت با ‘s: میتوانید مالکیت را با افزودن “‘s” به اسم نشان دهید.
مثال: Mary’s book.
اسمها اساس و بنیان اصلی هر جملهی زبان انگلیسی هستند و درک درست از انواع و کاربردهای آنها کلید به تسلط بر این زبان است.
ترکیب اسمها (Compound Nouns):
بعضی از اسمها ترکیبی از دو یا چند کلمه میباشند:
Toothbrush (tooth + brush)
Mailbox (mail + box)
اسمها و مقالهها:
اسمها غالباً با مقالهها مانند “a”, “an”, یا “the” استفاده میشوند.
تبدیل اسم به فعل یا صفت:
برخی از اسمها میتوانند به فعل یا صفت تبدیل شوند با تغییر شکل یا افزودن پسوند:
Play (verb) → Player (noun)
Beauty (noun) → Beautiful (adjective)
پسوندها:
بعضی پسوندها میتوانند به کلمات افزوده شوند تا اسم جدیدی بسازند:
“tion” مانند “information”
“ment” مانند “development”
نکتهی مهم در مورد مالکیت:
برای اسمهایی که با “s” ختم میشوند، فقط یک علامت (“‘”) به کلمه اضافه میشود برای نشان دادن مالکیت:
Charles’ book
در کل، اسمها یکی از بزرگترین و متنوعترین دستههای کلمات در زبان انگلیسی هستند و برای ایجاد معنای دقیق و دانش گستردهای در مورد این زبان، شناخته شدن و درک انواع مختلف آنها ضروری است.
بررسی اسامی در نقش فاعل و مفعول:
اسمها میتوانند در نقشهای مختلفی در جمله به کار روند. دو نقش اصلی که اسمها میتوانند داشته باشند، فاعل و مفعول هستند. در اینجا به بررسی این نقشها خواهیم پرداخت:
اسم در نقش فاعل (Subject):
تعریف: فاعل کلمه یا عبارتی است که عمل یا وضعیتی را انجام میدهد یا تجربه میکند. فاعل معمولاً قبل از فعل قرار میگیرد.
مثال:
The cat sleeps on the sofa.
(گربه روی مبل میخوابد. در اینجا “گربه” فاعل است)
اسم در نقش مفعول (Object):
تعریف: مفعول کلمه یا عبارتی است که تحت تأثیر فعل قرار میگیرد. مفعول معمولاً بعد از فعل و به خصوص بعد از فعلهای انتقالی قرار میگیرد.
مثال:
Mary reads the book.
(مری کتاب را میخواند. در اینجا “کتاب” مفعول است)
نکتههای مهم:
اسمها و ضمیرها: هم اسمها و هم ضمیرها میتوانند در نقش فاعل یا مفعول به کار بروند. مثلاً در جمله “She loves him.”, “She” فاعل و “him” مفعول است.
اسمهای مستقیم و غیرمستقیم: در برخی جملات، ممکن است دو مفعول وجود داشته باشد: یکی مفعول مستقیم و دیگری مفعول غیرمستقیم. مثال: “She gives him a gift.”، که در آن “gift” مفعول مستقیم و “him” مفعول غیرمستقیم است.
تشخیص نقش یک اسم در جمله ممکن است نیاز به بررسی جمله و فهمیدن رابطه بین فعل و اسمها داشته باشد. با تمرین و خواندن جملات مختلف، توانمندی شما در تشخیص نقش اسمها در جملات افزایش مییابد.
نحوه جمع بستن اسامی:
اسامی منتهی به s, x, z, ch, sh: به انتهای آنها “es” اضافه میشود.
مثال: class → classes, box → boxes
اسامی منتهی به y و قبل از y حرف صدادار وجود ندارد: “y” به “ies” تغییر میکند.
مثال: city → cities
اگر پیش از y حرف صدادار وجود داشته باشد: فقط “s” اضافه میشود.
مثال: toy → toys
اسامی منتهی به o: در برخی موارد “es” و در برخی دیگر فقط “s” اضافه میشود.
مثال: hero → heroes, piano → pianos
اسامی با انتهای f یا fe: در برخی موارد به “ves” تغییر میکند.
مثال: leaf → leaves, life → lives
برخی اسامی غیرمنتظم: فرم جمع آنها متفاوت است.
مثال: man → men, child → children
استثناها و نکات مهم:
برخی اسامی به شکل جمع اما معنای مفرد دارند
مثل: mathematics, news, athletics.
برخی اسامی فقط در شکل مفرد یا جمع وجود دارند
مثل: trousers, glasses (جمع) و furniture, information (مفرد)
برخی اسامی منتهی به o مانند “photo” فقط با “s” جمع میشوند: photos.
قاعده | تغيير |
---|---|
اسامي منتهي به s, x, z, ch, sh | اضافه کردن es |
اسامي منتهي به y با حرف صامت قبل از آن | تغيير y به ies |
اسامي منتهي به y با حرف صدادار قبل از آن | اضافه کردن s |
اسامي منتهي به o | اضافه کردن es يا s |
اسامي با انتهاي f يا fe | تغيير f يا fe به ves |